۱۳۸۹ فروردین ۱۸, چهارشنبه
۱۳۸۸ اسفند ۱۳, پنجشنبه
تغییر آدرس طلوع سبز 88
سلام دوستان اینجا کار کردن برای من سخت شده و همین طور نظر گذاشتن برای دوستان درسته امکاناتش بیشتره ولی برای همین تصمیم گرفتم دوباره برگردم بلاگ اسکای
از دوستانی که من رو لینک کردن یا نوشته های من رو از اینجا دنبال می کردند از الان به آدرس جدید من از لینک زیر مراجعه کنند
لطفا نظراتتون رو در آدرس جدید بذارید
گاهی اوقات هم در صورت فیلترینگ ممکنه برای اطلاع رسانی ها اینجا سر بزنم
www.10tolouesabze88.blogsky.com
در صورت فیلتر ادرس های بلاگ اسکای به عدد قبل از tolou یک شماره اضافه کنید
ما بیشماریم
از دوستانی که من رو لینک کردن یا نوشته های من رو از اینجا دنبال می کردند از الان به آدرس جدید من از لینک زیر مراجعه کنند
لطفا نظراتتون رو در آدرس جدید بذارید
گاهی اوقات هم در صورت فیلترینگ ممکنه برای اطلاع رسانی ها اینجا سر بزنم
www.10tolouesabze88.blogsky.com
در صورت فیلتر ادرس های بلاگ اسکای به عدد قبل از tolou یک شماره اضافه کنید
ما بیشماریم
۱۳۸۸ اسفند ۱۲, چهارشنبه
حیات خلوت دوستان دولت کودتا
http://azadi-e-sabz13.blogspot.com/
آدرس جدید دوست سبزم سربازان سبز
یک عضو کمیسیون اجتماعی، مصوبه مجلس در مورد الحاق سازمان تامین اجتماعی به وزارت رفاه را گامی در جهت نظارت پذیری این سازمان دانست و گفت: این مصوبه کوچکترین اقدام مجلس در جهت پاسداری از حقوق کارگران وبیمه شوندگان این سازمان است.
نصرالله ترابی در گفتگو با فردا، درباره دلیل مخالفت دولت با الحاق سازمان تامین اجتماعی به وزارت رفاه وتامین اجتماعی، گفت: سازمان تامین اجتماعی یکی از برگترین بنگاهای اقتصادی در خاورمیانه است و رییس جمهور ترجیح می دهد که این سازمان را از نظارت مجلس دور نگه دارد.
عضو فراکسیون خط امام(ره)مجلس افزود: دولت این سازمان را با نظر دیوان عدالت اداری از وزرات رفاه منفک کرده است درحالی که براساس نظر مجلس که مقدم برنظرات دیوان عدالت اداری است، سازمان تامین اجتماعی باید زیر مجموعه وزارت رفاه باشد.
نماینده شهرکرد با اشاره به قول مساعد صادق محصولی وزیر رفاه وتامین اجتماعی برای الحاق این سازمان به وزارت رفاه، گفت: متاسفانه رییس جمهور کوچکترین ارزشی برای نظر ایشان قائل نشد و وزارت رفاه را به صورت غیر قانونی در حوزه اختیارات خود نگه داشت.
ترابی با بیان اینکه سازمان تامین اجتماعی وشرکت های فراوان زیر مجموعه آن تخلفات زیادی را در کارنامه خود دارد، خاطرنشان کرد: طبیعی است که دولت به خاطرتشکیلات عریض وطویل این نهاد به راحتی حاضر نیست آن را ازدست بدهد.
عضو کمیسیون اجتماعی با تاکید براینکه سازمان تامین اجتماعی بزرگترین حیات خلوت اعضای ستاد های انتخاباتی احمدی نژاد بود،اضافه کرد: بسیاری ازاعضای ستاد های انتخاباتی رییس جمهور که در تقسیم پست های کلیدی عقب ماندند در هیات مدیره شرکت های زیر مجموعه سازمان تامین اجتماعی وارد می شدند.
وی خاطر نشان کرد:طبیعی است که دولت به هیچ عنوان حاضر نبود سازمان ثروتمندی مثل تامین اجتماعی را تحت نظارت مجلس قرار دهد و به همین دلیل تحت هیج شرایطی حاضر به عزل ذبیحی نبود.
آدرس جدید دوست سبزم سربازان سبز
یک عضو کمیسیون اجتماعی، مصوبه مجلس در مورد الحاق سازمان تامین اجتماعی به وزارت رفاه را گامی در جهت نظارت پذیری این سازمان دانست و گفت: این مصوبه کوچکترین اقدام مجلس در جهت پاسداری از حقوق کارگران وبیمه شوندگان این سازمان است.
نصرالله ترابی در گفتگو با فردا، درباره دلیل مخالفت دولت با الحاق سازمان تامین اجتماعی به وزارت رفاه وتامین اجتماعی، گفت: سازمان تامین اجتماعی یکی از برگترین بنگاهای اقتصادی در خاورمیانه است و رییس جمهور ترجیح می دهد که این سازمان را از نظارت مجلس دور نگه دارد.
عضو فراکسیون خط امام(ره)مجلس افزود: دولت این سازمان را با نظر دیوان عدالت اداری از وزرات رفاه منفک کرده است درحالی که براساس نظر مجلس که مقدم برنظرات دیوان عدالت اداری است، سازمان تامین اجتماعی باید زیر مجموعه وزارت رفاه باشد.
نماینده شهرکرد با اشاره به قول مساعد صادق محصولی وزیر رفاه وتامین اجتماعی برای الحاق این سازمان به وزارت رفاه، گفت: متاسفانه رییس جمهور کوچکترین ارزشی برای نظر ایشان قائل نشد و وزارت رفاه را به صورت غیر قانونی در حوزه اختیارات خود نگه داشت.
ترابی با بیان اینکه سازمان تامین اجتماعی وشرکت های فراوان زیر مجموعه آن تخلفات زیادی را در کارنامه خود دارد، خاطرنشان کرد: طبیعی است که دولت به خاطرتشکیلات عریض وطویل این نهاد به راحتی حاضر نیست آن را ازدست بدهد.
عضو کمیسیون اجتماعی با تاکید براینکه سازمان تامین اجتماعی بزرگترین حیات خلوت اعضای ستاد های انتخاباتی احمدی نژاد بود،اضافه کرد: بسیاری ازاعضای ستاد های انتخاباتی رییس جمهور که در تقسیم پست های کلیدی عقب ماندند در هیات مدیره شرکت های زیر مجموعه سازمان تامین اجتماعی وارد می شدند.
وی خاطر نشان کرد:طبیعی است که دولت به هیچ عنوان حاضر نبود سازمان ثروتمندی مثل تامین اجتماعی را تحت نظارت مجلس قرار دهد و به همین دلیل تحت هیج شرایطی حاضر به عزل ذبیحی نبود.
۱۳۸۸ اسفند ۱۱, سه‌شنبه
دستگیری جعفر پناهی و خانواده اش ــ توقیف روزنامه اعتماد ــ دکتر محمد ملکی آزاد شد
اعضای تحریریه ی روزنامه اعتماد
تعداد مهمانان وی 15 نفر ذکر شده وهمه مهمانان بازداشت شده اند " آقای رسول اف، کارگردان و آقای ابراهیم غفاری، فیلمبردار، جزو مهمانان بودند .
فرزند جعفر پناهی در مصاحبه با روزافزود:" من بیرون بودم و وقتی مقابل خانه رسیدم ماموران را دیدم و به خانه نرفتم. بعد همسایه ها خبر دادند که 25 لباس شخصی که 4 نفرشان زن بودند وارد ساختمان شده اند. همسایه ها از ورود آنها جلوگیری کرده و به 110 زنگ زده بودند، اما پلیس 110 گفته این لباس شخصی ها از وزارت اطلاعات هستند و ما نمی توانیم کاری بکنیم.
پناه پناهی در ادامه گفت: بعد از 5 ساعت تفتیش منزل ، کامپیوتر و یک سری وسایل رابا خود برده اند. من هنوز نمیدانم چه چیزهایی را ضبط کرده اند.
به گفته وی، جعفر پناهی، همسر و دختر این کارگردان به اتفاق 15 مهمان او پس از بازداشت،به مکانی نامعلوم منتقل شده اند.
فرزند جعفر پناهی از اینکه ماموران حکمی برای تفتیش و بازداشت ارائه داده باشند، وهمچنین از علت تفتیش و بازداشت اعضای خانواده اش و اینکه ماموران امنیتی ساعت ها دنبال چه چیزی بودند،ابراز بی اطلاعی کرد.
ماموران امنیتی پیشتر از خروج جعفر پناهی از کشور جلوگیری کرده بودند.
این کارگردان سینما برای حضور در جشنواره برلین، عازم کشور آلمان بود که روز سه شنبه، 27 بهمن ماه در فرودگاه امام از خروج او جلوگیری به عمل آمد.
جعفر پناهی در 8 مرداد نیز به اتفاق همسر و فرزندش و دو سینماگر دیگر به دلیل همراهی با اعتراضات مردمی در بهشت زهرا، چند ساعتی بازداشت شده بود.
این کارگردان ایرانی در واکنش به کودتای انتخاباتی 22 خرداد و اعلام احمدی نژاد به عنوان رئیس دولت دهم به رادیو فردا گفته بود: "احمدی نژاد تحقیر بیشتری انجام خواهد داد. مردم را حقیر می‌کنند و سعی می‌کنند حکومت خودشان را بیشتر و بیشتر به مردم اعمال کنند. چهره‌ای که از او پس از رای‌گیری دیدیم دقیقا حالت چهره یک بازنده بود، و حالا به نظر می‌رسد این موضوع او را بیشتر و بیشتر تهیج خواهد کرد تا هر دروغی که می‌تواند بگوید و این دروغ‌ها هم حد و مرزی نداشته باشد و آنها را اعمال کند. او سعی می‌کند پیشتاز باشد و نهایتا امکان دارد که کارهای خطرناکی از وی سربزند".
پارلمان‌نیوز: معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد در تماس با الیاس حضرتی مدیرمسئول روزنامه اعتماد خبر از توقیف روزنامه اعتماد داد.
به گزارش پایگاه خبری فراکسیون خط امام(ره)مجلس«پارلمان‌نیوز»، به گفته محمدعلی رامین روزنامه اعتماد توقیف موقت شده است و می‌بایست دادگاه مطبوعات درباره تخلفات این روزنامه تصمیم‌گیری نهایی را انجام دهد.
گفتنی است در آستانه میلاد رسول اکرم(ص) علاوه بر روزنامه اعتماد، نیز هفته‌نامه ایراندخت توقیف شد.
خبرهای تکمیلی دریافتی حاکی از آن است که هیات نظارت بر مطبوعات به استناد - از جمله - ماده شش قانون مطبوعات «تخلف از حدود مطبوعات»، روزنامه «اعتماد» را به دلیل تکرار و اصرار بر تخلفات قانونی توقیف و پرونده آن را به قوه قضاییه ارسال کرد.
در ماده 6 قانون مطبوعات آمده است:
نشریات جز درمورد اخلال به مبانی و احكام اسلام و حقوق عمومی و خصوصی كه دراین فصل مشخص می شوند آزادند:
1. نشر مطالب الحادی و مخالف موازین اسلامی و ترویج مطالبی كه به اساس جمهوری اسلامی لطمه وارد كند.
2. اشاعه فحشا ومنكرات و انتشار عكس ها و تصاویر و مطالب خلاف عفت عمومی.
3. تبلیغ و ترویج اسراف و تبذیر.
4. ایجاد اختلاف مابین اقشار جامعه، به ویژه ازطریق طرح مسائل نژادی و قومی.
5. تحریص و تشویق افراد و گروهها به ارتكاب اعمالی علیه امنیت، حیثیت و منافع جمهوری اسلامی ایران در داخل یا خارج .
6. فاش نمودن وانتشار اسناد و دستورها و مسایل محرمانه، اسرار نیروهای مسلح جمهوری اسلامی، نقشه و استحكامات نظامی، انتشار مذاكرات غیرعلنی مجلس شورای اسلامی ومحاكم غیرعلنی دادگستری و تحقیقات مراجع قضایی بدون مجوز قانونی.
7. اهانت به دین مبین اسلام و مقدسات آن و همچنین اهانت به مقام معظم رهبری و مراجع مسلم تقلید.
8. افترابه مقامات، نهادها، ارگانها و هریك از افراد كشور و توهین به اشخاص حقیقی و حقوقی كه حرمت شرعی دارند، اگر چه از طریق انتشار عكس یا كاریكاتور باشد.
9. سرقتهای ادبی و همچنین نقل مطالب از مطبوعات و احزاب و گروههای منحرف و مخالف اسلام( داخلی و خارجی) بنحوی كه تبلیغ از آنها باشد.(حدود موارد فوق را آیین نامه مشخص می كند)
تبصره ـ سرقت ادبی عبارت است از نسبت دادن عمدی تمام یا بخش قابل توجهی از آثار و نوشته های دیگران به خود یا غیر، ولو بصورت ترجمه.
10. استفاده ابزاری از افراد (اعم از زن و مرد) درتصاویر ومحتوا، تحقیر و توهین به جنس زن، تبلیغ تشریفات وتجملات نامشروع و غیرقانونی، طرح مطالب موجب تضاد میان زن و مرد از طریق دفاع غیر شرعی از حقوق آنان.
تبصره ـ متخلف از موارد مندرج دراین ماده مستوجب مجازاتهای مقرر درماده 698 قانون مجازات اسلامی خواهد بود و درصورت اصرار مستوجب تشدید مجازات و لغو پروانه می باشد.
11. پخش شایعات و مطالب خلاف واقع ویا تحریف مطالب دیگران.
12. انتشار مطلب علیه اصول قانون اساسی.
شبکه جنبش راه سبز(جرس): دکتر محمد ملکی با قرار کفالت از زندان اوین آزاد شد.
ملکی از تاریخ 31 مرداد و به مدت 191 روز در بازداشت بوده و از این جهت مسن ترین زندانی سیاسی حوادث پس از انتخابات محسوب می شود که مدت طولانی بیش از شش ماه را در زندان سپری کرده است. وی در این مدت بدلیل وضعیت نامساعد سلامتی چندین بار در زندان و بیمارستان بستری گردید.
دکتر ملکی که از سرطان پروستات و بیماریهای دیگر رنج می برد بدلیل وضعیت نامساعد جسمی قرار است که در بیمارستان تحت درمان قرار گیرد.
۱۳۸۸ اسفند ۸, شنبه
اعلام مواضع مهندس موسوی
سلام بر همگی ما اومدیم .
هر کسی رو یادم رفته بود لینک کنم برام کامنت بزاره تا لینکش کنم .
اینجا هم جا داره از دوستانی که ما رو در بلاگر راهنمایی می کنن یه تشکر ویژه بکنم . یهدا جان و خاکستر عزیز و .....
مأموران خشن، حتی طاقت دیدن یک لباس سبز بر تن راهپیمایان جوان و یا حتی یک تسبیح سبز در دست یک روحانی را نداشتند/ اجازه داده شود جنبش راه سبز با توجه به اصل 27 قانون اساسی، برای یک راهپیمایی مردم را دعوت کنند. نحوه استقبال می تواند به حرف و حدیث ها پایان دهد/برای راهپیمایی 22 بهمن امسال اصطلاح راهپیمایی مهندسی شده را بیشتر می پسندم/اینگونه مهندسی اجتماعات نه تنها افتخاری ندارد، بلکه شبیه همان ذهنیت استبدادی و رویه های پیش از انقلاب است/افتخار واقعی به شرکت خودجوش مردم در راهپیمایی 25 خرداد و مراسم های بعد از آن است و نه راهپیمایی های مهندسی شده یا احیانا اجباری با این همه هزینه و فضای امنیتی و ارعاب/جنبش سبز نباید اهداف خود را فراموش کند، همانطور که نباید دچار روزمره گی و انفعال بشود و استراتژی خود را از یاد ببرد/هدف جنبش سبز از همان اول، اصلاح در چهارچوب اصولی روشن بود. نقطه اتصال را همگی رنگ سبز گرفتیم/ملت ما می خواهد معلمان کشور بابت درخواست حقوق خود کتک نخورند، کارگران بابت درخواست حق خود مورد تهاجم قرار نگیرند و زنان بابت درخواست رفع تبعیض مورد هجوم تهمت های گوناگون قرار نگیرند/مهم آن است که در چهارچوب «هر شهروند، یک رسانه»، هر علاقمند به جنبش سبز، راهی برای گسترش این آگاهی و تعمیق آن در میان همه اقشار و بویژه در اقشار مستضعف جامعه پیدا کند/جنبش سبز بر سر مطالبات خود حق خود محکم ایستاده است/علاقمندان به جنبش راه سبز به ایرانی بودن خود و همه نمادهای آن افتخار می کنند و طبیعی است که با این روحیه و منش، به تغییر رنگ پرچم کشورمان به شدت مشکوک هستیم و آن را محکمترین دلیل برای عدم علاقه یک فرقه به منافع و ارزش ها و فرهنگ ملی می دانیم /جنبش راه سبز باید بطور مکرر و در هر شرایط و مکان، روی انتخابات آزاد، رقابتی و غیرگزینشی تأکید کند/سبز بودن به لباس و نماد نیست. سبز بودن به رفتار و اخلاق است.
کلمه:میرحسین موسوی در گفت و گویی صریح با کلمه به سوالاتی که برای افکار عمومی و حامیان جنبش سبز پیرامون حوادث ۲۲ بهمن امسال و برخورد های خشونت آمیز صورت گرفته بوجود آمده بود پاسخ داده و مواضع خود را شفاف مطرح کرد.نخست وزیر امام در این گفت و گو همچنین در خصوص جنبش سبز مردم ایران و ادامه حرکت در مسیر راه سبز امید نکاتی را مطرح کردند.مهندس موسوی در این گفت و گو با انتقاد از راهپیمایی مهندسی شده در ۲۲ بهمن امسال که “تحت تأثیر انتخابات دهم و اتفاقات بعد از آن بود و دولت با هزینه گزاف و بسیج اتوبوس ها و قطارها از سراسر کشور و شکل های خاص اداری سعی کرد اثرات حضور جنبش سبز را در آن خنثی کند،طاقت دیدن یک لباس سبز بر تن راهپیمایان جوان و یا حتی یک تسبیح سبز در دست یک روحانی را نداشتند”تاکید کردند:”افتخار واقعی به شرکت خودجوش مردم در راهپیمایی ۲۵ خرداد و مراسم های بعد از آن است و نه راهپیمایی های مهندسی شده یا احیانا اجباری با این همه هزینه و فضای امنیتی و ارعاب”مهندس موسوی در این مصاحبه همچنین با انتقاد از برخی رویه های موجود در اداره کشور که منجر به ایجاد مشکل برای مردم شده است خاطرنشان کردند”ده ها میلیون ایرانی که در این کشور با سانسور، جلوگیری از آزادی ها و اقدامات سرکوبگرانه، سیاست خارجی دمدمی و ماجراجویانه، سیاست های ویرانگر اقتصادی، رواج فساد و دروغ معترض هستند، خواهان تغییراتی هستند که به آنها مجال می دهد با حاکمیت بر سرنوشت خود، این سرنوشت تحمیلی از سوی کارگزاران بی کفایت را تغییر دهند.ملت ما می خواهد تحت عنوان خصوصی سازی، بیشترین پروژه ها و فعالیت های اقتصادی کشور در بنگاه های شبه دولتی و نیز سپاه جمع نشود.ملت ما می خواهد معلمان کشور بابت درخواست حقوق خود کتک نخورند، کارگران بابت درخواست حق خود مورد تهاجم قرار نگیرند و زنان بابت درخواست رفع تبعیض مورد هجوم تهمت های گوناگون قرار نگیرند.ملت دوست ندارد که این چنین نامه هایش، پیام هایش، گفتگوهای تلفنی اش و پیامک هایش در معرض شنود قرار گیرد”نخست وزیر محبوب امام اما چشم انداز راه سبز امید را نیز در صحبت های خود ترسیم کرده وبار دیگر با تاکید بر حرکت جنبش سبز در چارچوب قانون اساسی تاکید داشتند”مهم آن است که در چهارچوب «هر شهروند، یک رسانه»، هر علاقمند به جنبش سبز، راهی برای گسترش این آگاهی و تعمیق آن در میان همه اقشار و بویژه در اقشار مستضعف جامعه پیدا کند.گسترش اگاهی ها، استراتژی اصلی جنبش است.سبز بودن یعنی «خود» در میان نبودن و خودخواه نبودن. در این راه ما هم در صورت امکان از خیابان ها به صورت مسالمت آمیز و قانونی استفاده می کنیم و هم همه امکانات قانونی دیگر.جنبش سبز بر سر مطالبات خود حق خود محکم ایستاده است.هر اقدامی که در جهت احقاق حقوق مردم و اجرای بدون تنازل قانون اساسی صورت گیرد”
متن کامل گفت و گوی سایت کلمه با میر حسین موسوی به شرح زیر است:
*سه هفته از راهپیمایی ۲۲ بهمن می گذرد و حرف و حدیث زیادی در مورد این راهپیمایی گفته شده است.نظر شما درباره این راهپیمایی چه هست؟
- مراسم ۲۲ بهمن اولین بار نیست که در کشور ما برگزار می شود. این مراسم دنباله راهپیمایی های میلیونی سال ۵۷ به مناسبت های مختلف از جمله تاسوعا، عاشورا و اربعین است. هر ساله کسانی که به انقلاب علاقه دارند در این مراسم شرکت می کنند و معمولا در بسیج مردم برای راهپیمایی، نهادهای سنتی مثل مساجد و هیئت ها نقش بزرگی دارند. معمولا این مراسم در هر سال متأثر از اتفاقات مهم آن سال و فضای سیاسی کشور است و امسال این مراسم تحت تأثیر انتخابات دهم و اتفاقات بعد از آن بود و دولت با هزینه گزاف و بسیج اتوبوس ها و قطارها از سراسر کشور و شکل های خاص اداری سعی کرد اثرات حضور جنبش سبز را در آن خنثی کند.
* راهپیمایی امسال با سال های قبل چه تفاوت هایی داشت؟
- تفاوت ها متأثر از مسائل بعد از انتخابات بود. امسال با توجه به شکل گیری جنبش اجتماعی – سیاسی عظیم سبز، این راهپیمایی به شدت تحت تأثیر نحوه حضور این جنبش در راهپیمایی بود. درهیچ سالی این همه نیروی نظامی و انتظامی و امنیتی به خیابان ها آورده نمی شد. برخوردهای خشن و وحشیانه ای که مخصوصا در میدان صادقیه و بعضی نقاط دیگر دیده شد در سال های قبل نبود. در سال های قبل مردم با هر شکل و قیافه و شعاری که می خواستند در راهپیمایی شرکت می کردند ولی امسال مأموران خشن، حتی طاقت دیدن یک لباس سبز بر تن راهپیمایان جوان و یا حتی یک تسبیح سبز در دست یک روحانی را نداشتند. گمان نمی کنم اثر این برخوردها به سادگی از خاطره مردم برود.
* فکر می کنید حجم مردمی که به جنبش سبز علاقه دارند در این راهپیمایی چقدر بود؟
- آمار دقیقی نمی توان ارایه کرد ولی از طریق قراینی می شود فهمید. یکی از این قراین، وزن جمعیتی راهپیمایی خودجوش ۲۵ خرداد و مقایسه آن با ۲۲ بهمن است و قرینه دیگر فضای خالی میدان آزادی به هنگام سخنرانی و مقایسه آن با سال های پرجمعیت راهپیمایی است. هنوز جوابی برای خالی بودن میدان و این که چرا دوربین ها فقط نقاط محدود نزدیک به جایگاه را رصد می کرده داده نشده است. اینکه مردم مراقب چمن و محیط زیست بوده اند، مخصوصا برای کسانی که سال های قبل حضور مردم در میدان را مشاهده کرده اند، مضحک است. اگر برای نطام تخمین وزن جمعیتی جنبش سبز اهمیت داشت، جلوی ابراز هویت جمعیت های سبز را نمی گرفت. ولی وحشت از آشکار شدن این هویت و دامنه آن، این فرصت تاریخی را گرفت. این امر بیش از جنبش راه سبز، برای حاکمیت مضر بود. روشن است که پنهان نگه داشتن واقعیت، منجر به حذف آن نمی شود و در این مورد بنده یقین دارم که با این برخورد گسترده، این هویت عمیق تر و گسترده تر خواهد شد. ولی بنده و جناب آقای کروبی در مشورتی که داشتیم فکر کردیم پیشنهادی که قبلا داده ایم را تکرار کنیم و آن اینکه اجازه داده شود جنبش راه سبز با توجه به اصل ۲۷ قانون اساسی، برای یک راهپیمایی مردم را دعوت کنند. نحوه استقبال می تواند به حرف و حدیث ها پایان دهد. ما اعتقاد داریم که اگر دعوت جنبش سبز و تشکل های اصلاح طلب و مراجع عظام و دیگر شخصیت های نظام نمی بود، امسال ما یک راهپیمایی بی رمقی داشتیم که اکثریت آن را نیروهای نظامی و انتظامی که از سراسر کشور جمع شده بودن تشکیل می داد، یعنی مسیرهای راهپیمایی وضعیتی می داشتند که میدان آزادی به هنگام سخنرانی داشت.
*گفته می شود تطمیع و تهدید در این راهپیمایی نقش داشته و عده ای به دلیل مسائل مادی در این راهپیمایی شرکت کردند.
- اصطلاح راهپیمایی مهندسی شده را بیشتر می پسندم. بنده با توهین به کسانی که موافق شعارهای جنبش سبز نیستند مخالفم. قرار نیست و قرار نبود که همه با ما هم رأی باشند و اگر کسی با ما هم رأی نیست انسان بدی شمرده شود. همه هموطنان ما هستند. منهای یک عده قمه کش و آدمکش، همه خواهران و برادران ما هستند. حتی نیروهای نظامی و انتظامی برادران ما هستند و می دانیم که مجبور به اعمال خشونت می شوند. البته هزینه های گزاف و استفاده از اهرم های استخدامی و امکانات دولتی برای جمع کردن جمعیت محکوم است. بنده یادم می آید که برای آن که دستگاه دفاعی در زمان جنگ کامیون هایی را برای جبهه در اختیار بگیرد با چه موانع شرعی و اجرایی روبرو بود و حتی در شرایط بسیار بحرانی جنگ، توسط حضرت امام اجازه داده شد از کامیون های شخصی به شرطی استفاده شود که دولت رسما هزینه ها و خسارت های وارده را تقبل کند، که کرد. ولی برای این راهپیمایی، تقریبا بیشترین اتوبوس ها و حتی قطارها برای جمع آوری جمعیت و نیروهای نظامی و انتظامی در اختیار قرار گرفته شده بود. اینگونه مهندسی اجتماعات نه تنها افتخاری ندارد، بلکه شبیه همان ذهنیت استبدادی و رویه های پیش از انقلاب است. در زمان پهلوی ها هم اگر کارمندی در تجمعات مورد نظر آنها شرکت نمی کرد، دچار مشکل می شد. افتخار نظام ما در سال ۵۷ و بعد از آن این بوده که مردم بطور خودجوش در این نوع مراسم شرکت می کردند و افتخار واقعی به شرکت خودجوش مردم در راهپیمایی ۲۵ خرداد و مراسم های بعد از آن است و نه راهپیمایی های مهندسی شده و یا احیانا اجباری با این همه هزینه و فضای امنیتی و ارعاب.
*آیا بین شما و آقایان کروبی و خاتمی مشورتی برای موضع گیری ها و تصمیمات صورت می گیرد؟
- ارتباط با این بزرگواران همیشه وجود دارد. با دستگیری های وسیعی که صورت گرفته، ضرورت این ارتباط مستقیم امروز بیشتر است و بنده خدا را شکر می کنم که هماهنگی خیلی خوبی در این زمینه وجود دارد. البته به نفع کشور بود که بجای سیاست های سرکوب و پرکردن زندان ها، سیاست حمایت از ایجاد یک تشکیلات نیرومند از کسانی که سیاست های ویرانگر موجود را قبول ندارند در چهارچوب نظام وجود داشت و به نظر بنده تنها راه عدم انتقال مدیریت جریان های سیاسی و اجتماعی به خارج از کشور همین است. ولی با انحراف شدید صدا و سیما و یکطرفه شدن آن و بسته شدن روزنامه های کشور و زندانی شدن ده ها روزنامه نگار، به نظر می آید که ایجاد تشکیلاتی که بتواند چهره های مؤثر را دور هم گردآورد تا به صورت آشکار و در چارچوب قانون اساسی کار را به پیش ببرند فعلا منتفی است و هنوز به اعتقاد اینجانب راهبرد «هر شهروند، یک رسانه» و همچنین گسترش فعالیت های شبکه اجتماعی در جهت گسترش آگاهی های سیاسی و اجتماعی، یک ضرورت است و جایگزینی برای آن وجود ندارد. البته این وضع دشوار در کنار ضررهایی که دارد، منافعی هم داشته است و آن اتکا همه علاقمندان به جنبش سبز به خود و شبکه های بیشمار اجتماعی درجامعه است. در این میان، استفاده از فضای مجازی معجزه کرده است و به صورت یک ساختار کاملا قابل اتکا، افراد و شبکه ها را در اتصال و تعامل باهم قرار داده است. شییه بازارهای سنتی که که تعداد زیادی مغازه، حجره، تیمچه، مسجد، قهوه خانه و غیره را به هم متصل می کند و علیرغم تنوع آدم ها و حجره ها، مفهوم بازار یک ساختار به هم پیوسته از واحدها را تداعی می کند. جالب است در یک راسته بازار، می تواند اختلاف عقیده و سلایق و سرمایه وجود داشته باشد، ولی این تنوع، وحدت مفهومی و وحدت عملی بازار را بهم نمی زند، بلکه جزو نقاط قوت آن است.
* تحرکات خیابانی همواره با خشونت شدید روبرو شده است. نمونه آن را در راهپیمایی ۲۲ بهمن در میدان صادقیه دیدیم. آیا راه حل های دیگری برای پیگیری اهداف قانونی جنبش راه سبز وجود دارد؟
- این سؤالی است که خیلی مطرح می شود. در جواب باید گفت که جنبش سبز نباید اهداف خود را فراموش کند، همانطور که نباید دچار روزمرگی و انفعال بشود و استراتژی خود را از یاد ببرد. هدف جنبش سبز از همان اول، اصلاح در چارچوب اصولی روشن بود. نقطه اتصال را همگی رنگ سبز گرفتیم. هدف حداقلی و مطمئن که می توانست اجماع گسترده ای ایجاد کند، تحقق اجرای بدون تنازل قانون اساسی بود. البته افرادی و یا حرکت هایی در این بین پیدا شدند که خواستند از این خط بگذرند و یا به اصطلاح خط شکنی کنند، ولی جنبش راه سبز هیچگاه از اجرای بدون تنازل قانون اساسی منحرف نشده است و انشاء الله تا انتها هم همین راه را خواهد رفت. بنده بارها درباره اهمیت پایبندی راه سبز این نقطه کلیدی صحبت کرده ام و به عنوان یک فرد همراه، حراست از آن را مورد تأکید قرار داده ام. صحنه خیابان ها و آنچه در آن گذشته را باید یکی از راه هایی بشماریم که جنبش سبز تلاش کرده است اهداف و نیات خود را به گوش همه ملت و جهانیان برساند. ولی استفاده از خیابان ها، تنها راه نبوده است. ده ها میلیون ایرانی که در این کشور با سانسور، جلوگیری از آزادی ها و اقدامات سرکوبگرانه، سیاست خارجی دمدمی و ماجراجویانه، سیاست های ویرانگر اقتصادی، رواج فساد و دروغ معترض هستند، خواهان تغییراتی هستند که به آنها مجال می دهد با حاکمیت بر سرنوشت خود، این سرنوشت تحمیلی از سوی کارگزاران بی کفایت را تغییر دهند.
ملت ما می خواهد که در رقابت نفس گیر جهانی و منطقه ای، عقب نیفتد. ملت ما می خواهد با جهان خارج به جای دعوا و دشمنی، تعامل داشته باشد و سیاست خارجی توسعه گرا را دنبال کند. ملت ما می خواهد کالاهای تولیدی، اعم از کشاورزی و صنعتی، زیر سیل خانمان برانداز واردات بی حساب و کتاب، مدفون نشود. ملت ما می خواهد تحت عنوان خصوصی سازی، بیشترین پروژه ها و فعالیت های اقتصادی کشور در بنگاه های شبه دولتی و نیز سپاه جمع نشود. ملت ما می خواهد به شاخص های بیکاری و فقر به عنوان یک وظیفه دینی و اسلامی و ملی اهمیت داده شود و … با انبوه تبلیغات شاخص خط فقر و بیکاری و تورم با دستکاری و دروغ، از چشم مردم پنهان نشود. ملت ما می خواهد معلمان کشور بابت درخواست حقوق خود کتک نخورند، کارگران بابت درخواست حق خود مورد تهاجم قرار نگیرند و زنان بابت درخواست رفع تبعیض مورد هجوم تهمت های گوناگون قرار نگیرند. ملت ما می خواهد حکومت اجازه بدهد که در رسانه ملی، صدای همه ملت شنیده شود و نه افراد خاصی که کاری جز بی انصافی و تهمت زنی ندارند. آحاد ملت ما با یکدیگر دوست هستند و دوست ندارند به دو دسته حزب الله و حزب الشیطان، مردم و خس و خاشاک و گوساله و بزغاله تقسیم شوند.
ملت دوست ندارد که این چنین نامه هایش، پیام هایش، گفتگوهای تلفنی اش و پیامک هایش در معرض شنود قرار گیرد. ملت ما آگاه و رشید است و دوست ندارد عده ای معدود به نام ملت، آزادی های ملت را محدود کنند، حقوق اساسی آنرا تعطیل کنند، روزنامه هایش را ببندند و هر روز دستورالعمل های آمرانه برای نوشتن، گفتن و شنیدن صادر کنند. باید به هر طریق ممکن از سوی جنبش سبز در سطح کشور و در میان همه اقشار، این آگاهی به مردم برسد که این خواست ملت، خواست جنبش سبز هم هست و نه تنها خواست آن است بلکه این مطالبات را همگانی کند. این مطالبات کاملا اسلامی و عین قانون اساسی و کاملا منطبق با مردم ساالاری دینی ماست. این خواسته ها نه جنبه ضدشرعی دارند که باعث فرمان تیر و قتل و زندانی شود، نه جنبه ضدملی و نه جنبه ضد نظام. این ها حقوق مردم هستند و به همین دلیل مردم از آن حمایت می کنند. آزادی، حقوق بشر، رفع تبعیض ها، تحمل عقاید و نظریات مختلف، مقابله با فساد و تباهی و قانون گریزی، مواردی نیستند که پیگیری آنها چه در سطح خیابان و چه از طریق رسانه ها جرم باشد. برعکس، جلوگیری از طرح این مطالبات، علامت استبداد و تحریف اهداف انقلاب اسلامی است که با شعار استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی پیروز شده است.
در پاسخ به سؤال شما باید بدانیم که که زمینه هر تغییر اساسی در جهت اصلاح گری، گسترش آگاهی است. بدون آگاهی گسترده در سطح جامعه، امکان تغییر وجود ندارد. افشاندن بذر آگاهی و گسترش آن به همه اقشار و همه نقاط کشور، تنها از طریق حضور خیابانی فراهم نمی آید، گرچه اجتماعات، حق مردم و یکی از امکانات آنها برای نیل به اهداف سیاسی، اجتماعی و فرهنگی آنهاست. مهم آن است که در چهارچوب «هر شهروند، یک رسانه»، هر علاقمند به جنبش سبز، راهی برای گسترش این آگاهی و تعمیق آن در میان همه اقشار و بویژه در اقشار مستضعف جامعه پیدا کند. گسترش اگاهی ها، استراتژی اصلی جنبش است. البته باید متواضع باشیم. هدف آن نیست که تغییرات ناشی از این استراتژی حتما بدست سبزها اتفاق بیفتد. سبز بودن یعنی «خود» در میان نبودن و خودخواه نبودن. در این راه ما هم در صورت امکان از خیابان ها به صورت مسالمت آمیز و قانونی استفاده می کنیم و هم همه امکانات قانونی دیگر. می خواهم به عنوان یک همراه جنبش سبز، باز هم بر گسترش آگاهی در سطح ملی به عنوان مهم ترین وسیله برای نیل به پیروزی تأکید کنم. ما می خواهیم اهدافمان را در کنار مردم و با آنها بدست آوریم.
* نقش حاکمیت و نظام و یا جناح های دیگر را درارتباط با تغییرات چگونه می بینید؟
- جنبش سبز بر سر مطالبات خود حق خود محکم ایستاده است و هر چه آگاهی ملت به حقوق خود بیشتر شود، نیروی عظیم تری پشت این مطالبات قرار خواهد گرفت. این آگاهی، جان های مردم کشور را تغییر خواهد داد و این تغییر، سرمایه ملت برای تغییرات سیاسی و اجتماعی است. نکته ای که دوست دارم به عنوان یک همراه کوچک به علاقمندان راه سبز عرض کنم این است که هدف ما، تغییر در چهارچوب نظام است. ولی هدف آن نیست که این تغییرات حتما بدست این یا آن فرد صورت بگیرد. ما باید یک اصل اخلاقی را بیاد داشته باشیم و آن تصدیق درستی، خوبی و زیبایی است، حتی اگر این درستی و خوبی بدست ما صورت نپذیرد. به همین دلیل، ضمن آن که محکم بر روی خواسته های خود ایستاده ایم، ولی کم هزینه تر می بینیم اگر خود حاکمیت به سمت این راه حل ها که برآمده از خواست ملت و میثاق ملی ماست پیش برود. بنده خیلی واضح و آشکار می گویم هر اقدامی که در جهت احقاق حقوق مردم و اجرای بدون تنازل قانون اساسی صورت گیرد، ما آن را نه علامت ضعف حاکمیت خواهیم شمرد و نه آن را خوار و کوچک جلوه خواهیم داد، بلکه آن اقدام علامت قدرت جمهوری اسلامی خواهد بود. ما دوست داریم که خود حاکمیت، متشکل از همه ارکان آن، تضمین های لازم را برای انتخابات های آزاد، رقابتی و غیرگزینشی فراهم آورد.
ما دوست داریم خود حاکمیت به دنبال آزادی زندانیان، توسعه سیاسی و گسترش فرهنگ آزادی و تنوع رسانه ها و آزادی آنها باشد. بنده صریحا می گویم انتشار «کلمه سبز» و «اعتماد ملی» حتی اگر ضرری هم داشته باشد، ضرر آن کمتر از رسانه های غیرملی داخلی و رسانه های خارجی است. می دانم قبول نخواهد شد، یا حداقل در شرایط کنونی قبول نخواهد شد. ولی می گویم وجود کانال یا کانال های رادیویی و تلویزیونی برای جنبش سبز، نظام را تقویت می کند و به وحدت ملی کمک می کند. بنده ترس آن را دارم که محدودیت های فکری باعث شود ما از کشورهای دست چندم منطقه هم عقب بیفتیم و نمی دانم چگونه ملت ما می تواند از خود در مقابل امواج برون مرزی که قطعا به فکر مصالح ملی خودشان هستند، محافظت نماید. مضحک است اگر تصور کنیم با پخش پارازیت، هک کردن ها و فیلتر کردن ها، این امواج را می توانیم کنترل کنیم.
به هر حال، حاکمیت و جناح های مختلف سیاسی، اگر واقع بین باشند، باید بدانند همانطور که جنبش سبز در روز ۲۲ بهمن حضور داشت، آینده خوب برای کشور هم در گرو ایجاد زمینه برای وحدت بین همه مردم و اقشار مردم است و نه توصیف بخش قابل توجهی از ملت به «خس و خاشاک»، «گوساله و بزغاله» و «یک قشر محدود و اندک». سیره پیامبران و امامان ما نشان می دهد که هیچگاه حتی به دشمنان دین دشنام نمی دادند. آنها برای کرامت انسانی ارزش قایل بودند و بجای قضاوت درباره ی انسان ها، با رفتار رحمانی شان سعی می کردند فطرت خداجوی همه آنها را به سوی حق جذب کنن. مردم ما نمی توانند تحمل کنند که به نام دین رفتار های غیر دینی بلکه ضد دینی رواج یابد. وقتی در قرآن صحبت از پیامبر و یارانش می شود، آنان را به مهربانی در میان خود و مقابله محکم با دشمنان بشریت توصیف می کند و قطعا نه در زمان پیامبر و نه بعد از ایشان، همه مسلمانان به یک درجه از ایمان نبودند. مردم ما به خوبی فرق میان دینداری رحمانی و قدرت طلبی در لباس دین را می فهمند. این تعریف یک ملت نیست. این حاکمیت یک فرقه است و دزدیدن مفهوم ایرانیت و حس ملی و این خطرناک ترین راهبردی است که ما اکنون در مقابل آن قرار داریم. سلاح ما در مقابل چنین کژراهه ای، رفتن به سمت میثاق ملی و مذهبی مان و تکیه بر آرمان هایی است که به ایرانی پیشرفته و صلح جو در سطح جهانی و در سطح ملی منجر می شود. در چنین حالتی است که می توان امید داشت مثل سال های دفاع مقدس، همه ملت در مقابل خطرات، متحدا حضور پیدا کند. ملت همه اقشار، همه قومیت ها، همه فرهنگ ه و همه جناح هاست. علاقمندان به جنبش راه سبز به ایرانی بودن خود و همه نمادهای آن افتخار می کنند و طبیعی است که با این روحیه و منش، به تغییر رنگ پرچم کشورمان به شدت مشکوک هستیم و آن را محکمترین دلیل برای عدم علاقه یک فرقه به منافع و ارزش ها و فرهنگ ملی می دانیم.
* در اطلاعیه شماره ۱۷ راه حل هایی برای برون رفت اعلام شده است. آیا غیر از راه حل های ارایه شده، راه حل های دیگری هم می تواند مورد توجه قرار گیرد؟
- یک نکته بسیار حساس در مورد اطلاعیه شماره ۱۷ آن است که قبول وجود بحران، به عنوان بخشی از راه حل شمرده شده است. از سوی دیگر بنده اعتقاد ندارم که راهی برای حل دفعی و ناگهانی این بحران وجود دارد. به عنوان مثال، نمی توان یک راهپیمایی مهندسی شده ترتیب داد و دل خوش کرد که همه چیز تمام شده است. مهم آن است که اکنون قدم هایی برداشته شود که به فرایند بهبود اوضاع دامن بزند. شما در نظر بیاورید که امروز اعلام شود که همه زندانی های سیاسی آزاد شده اند. بنده یقین دارم که این اقدام قبل از جناح ها و گروه ها، مورد اقبال همه مردم کشورمان قرار خواهد گرفت. و یا شاهد خودداری از خشونت و شهامت ابراز محبت به مردم خوبی که صرفا حق خود را می خواهند و می خواهند از فضای اختناق رهایی یابند باشیم.
ما اثر خس و خاشاک نامیدن مردم را دیده ایم. بگذاریم یکبار هم با احترام با مردم صحبت کنیم. در بعضی موارد، اجتناب از برخی اقدامات نامناسب می تواند به بهبود فضای ملی کمک کند. مثالش رفتار وحشیانه در میدان صادقیه در ۲۲ بهمن و امثال آن و حمله به مردم و خانواده شهدا و فرزندان آنهاست. چه کسی می تواند ادعا کند که این اقدامات فضاحت بار می تواند به نظام ما کمک کند؟ آیا پیوستن آقایان خاتمی و کروبی به صفوف مردم و اعلام عملی وحدت و یکپارچگی به حل بحران کمک می کند یا فرستادن عده ای چماقدار و قمه و زنجیر بدست برای اجرای استراتژی نصر با رعب؟ آیا حکومت می تواند راه حل را در ترساندن ملت بداند؟ اگر چنین پیروری هنر بود، ما و همه جهانیان، حمله صدام به حلبچه را محکوم نمی کردیم و نمی گفتیم او به مردم کشور خود هم رحم ندارد. فیلمی که اخیرا در مورد حمله به خوابگاه دانشجویان پخش شد نشان می دهد که تا چه اندازه روحیه فرقه گرایی، سبعیت ایجاد می کند.
به نظر کسانی که مشغول ضرب و شتم دانشجویان هستند، فرزندان این ملت از حیوانات هم کم ارزش تر می نماید و فاجعه بارتر اینکه در سطوح مختلف، مسئولین می گویند که نمی دانند حمله کنندگان چه کسانی هستند. این توهینی بدتر به شعور دانشجویان و مردم است. آنچه در این فیلم جالب توجه است این است که در میان همین افراد نیروی انتظامی، کسانی دیده می شوند که دیگران را از ضرب و شتم نهی می کنند. ای کاش نیروی انتظامی و نیروهای امنیتی کشور، اقتدار را نه در سرکوب و ضرب و شتم، بلکه در ایجاد فضای امن برای همه ایراانیان، صرف نظر از طرز فکر و عقایدشان، می دانستند. چه ضرورتی داشت فضای میدان صادقیه با نارنجک فلفلی و شیمیایی آلوده شود؟ همه این روش ها، ما را از راه حل های منطقی دور می کند. تضمین انتخابات آزاد، رقابتی، غیرگزینشی و سالم، کلیدی ترین بخش راه حل هاست. اگر این امر حل نشود، ریزش مشروعیت نظام سرعت خواهد گرفت. جنبش راه سبز باید بطور مکرر و در هر شرایط و مکان، روی انتخابات آزاد، رقابتی و غیرگزینشی تأکید کند. همانطور که آزادی زندانی ها، آزادی رسانه ها و برچیده شدن فضای امنیتی در جای خود بسیار مهم هستند و باید ضرورت این راه حل ها را نه تنها به گوش حاکمیت، بلکه به گوش همه مردم کشورمان برسانیم.
*درباره نسبت گروه های مرجع و جنبش راه سبز حرف و حدیث زیادی وجود دارد. نظر شما چیست؟
- جنبش سبز حرکتی است که از بطن گره های مرجع مهم جامعه ما متولد شده و در ارتباط با این گروه ها هم رشد کرده است. در این زمینه بعنوان مثال به نامه ۱۱۶ استاد دانشگاه تربیت مدرس اشاره می کنم. این دانشگاه فرزند انقلاب است و بنده هم به عنوان یک عضو کوچک از خدمتگزاران اول انقلاب، در شکل گیری آن نقش داشته ام. همه می دانند که این دانشگاه دوره کارشناسی ندارد و هرم سنی آن نسبت به سایر دانشگاه ها بالا است. در کارکنان و دانشجویان آن، فراوانند کسانی که که در فعالت های اول انقلاب نقش فراوانی داشته اند. ۱۱۶ تن از اساتید این دانشگاه در کنار بیانیه های مشابه فراوان سایر دانشگاه ها و بیانیه های انجمن های اسلامی و نهادهای دانشگاهی دیگر نشان می دهد تا چه حد حضور جنبش در دانشگاه ها و در میان دانشگاهیان جدی و فراگیر است. بنده می خواهم بگویم همین نسبت را شما در میان پزشکان، معلمان، مهندسین، کارگران، جنبش زنان، ورزشکاران و هنرمندان و دیگر گروه های مرجع می توانید بیابید. یک نگاه ساده و بدون تعصب به جشنواره های دهه فجر نشان خواهد داد که هنرمندان به عنوان قشری به شدت تأثیرگذار کجا ایستاده اند. گفته می شود بعد از انتخابات، نزدیک هزار کلیپ و سرود در مورد جنبش سبز یا حوادث مربوط به آن ساخته شده و تعداد زیادی کاریکاتور، پوستر و نقاشی و سایر تولیدات هنری خلق شده است. چنین تحرکی در تاریخ فرهنگ کشور ما و شاید فرهنگ های جهانی بی نظیر است. بنده ارتباط وثیق جنبش راه سبز با گروه های مرجع را بهترین دلیل برای امید به تحقق خواستهای جنبش در آینده کشورمان می دانم. چرا وقتی میلیون ها دانشجو در سراسر کشور در پشت جنبش سبز است، به آینده امیدوار نباشیم؟
* در مورد روحانیون چطور؟
- در بدنه جنبش، تعداد قابل ملاحظه ای از روحانیون متعهد و آگاه و مبارز حضور دارند. سبزها باید بدانند موضعگیری چند نفر روحانی تندرو و مغرض، نظر همه روحانیت و مراجع نیست. روحانیت اصیل ما هیچگاه مردم را با الفاظ رکیک خطاب نمی کنند یا از قتل و ریختن خون و در محبس کردن بیگناهان حمایت نمی کنند. روحانیت اصیل ما می داند که تهمت و شکنجه و آبروی دیگران را ریختن و تجسس حکمش در اسلام چیست. روحانیون واقعی ما مصالح اسلامی و ملی را از منافع فرقه ای و جناحی تشخیص می دهد و این روحانیون در کنار دانشگاه و متحد با دانشگاهیان هستند و اهمیت این وحدت را می دانند ما روحانیون فعال در جنبش سبز را ذخیره جنبش و پشتوانه بسیار مهم آن می دانیم. حضور آنها در جنبش سبز در شرایطی که از انواع روش ها و وسایل برای متهم کردن راه سبز به بی دینی و وابستگی به بیگانگان استفاده می شود، جنبه حیاتی دارد.
به همین دلیل، به همه کسانی که به امید اینده ای بهتر برای ایران عزیز به جنبش پیوسته اند عرض می کنم که پیوسته مراقب باشیم در دام تبلیغاتی که می خواهد روحانیت کشور را به جنبش بی اعتماد کند نیفتیم. کارناوال روز عاشورای سال ۷۶ و نمایش ها و تمهیدات شبیه آن از یادمان نرود. مخالفان جنبش اگر نه همه، ولی بخشی از آن، به هیچ اصول اخلاقی و دینی پایبند نیستند.
*پیشنهاد شما در مورد مراسم چهارشنبه سوری چیست؟
- مراسم این روز، یادمان جشنواره نور علیه تاریکی است اما علاقمندان به جنبش راه سبز ضمن انکه به نمادها و مراسم ملی و مذهبی دلبستگی دارند، حاضر نیستند که این نوع مراسم ها باعث اذیت و آزار مردم بشود. مخصوصا توجه کنیم که ممکن است مخالفان جنبش بخواهند با برنامه ای که قبلا هم مشابه آن را اجرا کرده اند، جنبش سبز را بدنام کنند. بنده مطمئن هستم که سبزها در هیچ برنامه هنجارشکنانه یا تخریبی که موجب اذیت و ازار مردم بشود شرکت نخواهند کرد. ایجاد انفجار و آتش سوزی با مشی جنبش سبز که تلاش کرده است همواره حرکت هایش مسالمت آمیز و عمیق باشد سازگاری ندارد. سبز بودن به لباس و نماد نیست. سبز بودن به رفتار و اخلاق است. اگر این اصل مهم مورد توجه قرار گیرد و اعضای جنبش یکدیگر را به رعایت آن توصیه کنند، قطعا از آسیب هایی که ممکن است عده ای در لباس جنبش سبز انجام دهند جلوگیری خواهند کرد.
*و نکته آخر؟
- بنده آرزو دارم روزی در کشور شرایطی ایجاد شود که مجموعه پوسترها، نقاشی ها، کلیپ ها و سایر آثار هنری خلق شده یک سال گذشته بدون سانسور به نمایش گذاشته شود و می دانم که انشاء الله با امید و حرکت جنبش سبز، روزی شاهد چنین نمایشگاهی که نشان دهنده شور و شوق ها و دغدغه های ملی ماست، خواهیم بود.
هر کسی رو یادم رفته بود لینک کنم برام کامنت بزاره تا لینکش کنم .
اینجا هم جا داره از دوستانی که ما رو در بلاگر راهنمایی می کنن یه تشکر ویژه بکنم . یهدا جان و خاکستر عزیز و .....
مأموران خشن، حتی طاقت دیدن یک لباس سبز بر تن راهپیمایان جوان و یا حتی یک تسبیح سبز در دست یک روحانی را نداشتند/ اجازه داده شود جنبش راه سبز با توجه به اصل 27 قانون اساسی، برای یک راهپیمایی مردم را دعوت کنند. نحوه استقبال می تواند به حرف و حدیث ها پایان دهد/برای راهپیمایی 22 بهمن امسال اصطلاح راهپیمایی مهندسی شده را بیشتر می پسندم/اینگونه مهندسی اجتماعات نه تنها افتخاری ندارد، بلکه شبیه همان ذهنیت استبدادی و رویه های پیش از انقلاب است/افتخار واقعی به شرکت خودجوش مردم در راهپیمایی 25 خرداد و مراسم های بعد از آن است و نه راهپیمایی های مهندسی شده یا احیانا اجباری با این همه هزینه و فضای امنیتی و ارعاب/جنبش سبز نباید اهداف خود را فراموش کند، همانطور که نباید دچار روزمره گی و انفعال بشود و استراتژی خود را از یاد ببرد/هدف جنبش سبز از همان اول، اصلاح در چهارچوب اصولی روشن بود. نقطه اتصال را همگی رنگ سبز گرفتیم/ملت ما می خواهد معلمان کشور بابت درخواست حقوق خود کتک نخورند، کارگران بابت درخواست حق خود مورد تهاجم قرار نگیرند و زنان بابت درخواست رفع تبعیض مورد هجوم تهمت های گوناگون قرار نگیرند/مهم آن است که در چهارچوب «هر شهروند، یک رسانه»، هر علاقمند به جنبش سبز، راهی برای گسترش این آگاهی و تعمیق آن در میان همه اقشار و بویژه در اقشار مستضعف جامعه پیدا کند/جنبش سبز بر سر مطالبات خود حق خود محکم ایستاده است/علاقمندان به جنبش راه سبز به ایرانی بودن خود و همه نمادهای آن افتخار می کنند و طبیعی است که با این روحیه و منش، به تغییر رنگ پرچم کشورمان به شدت مشکوک هستیم و آن را محکمترین دلیل برای عدم علاقه یک فرقه به منافع و ارزش ها و فرهنگ ملی می دانیم /جنبش راه سبز باید بطور مکرر و در هر شرایط و مکان، روی انتخابات آزاد، رقابتی و غیرگزینشی تأکید کند/سبز بودن به لباس و نماد نیست. سبز بودن به رفتار و اخلاق است.
کلمه:میرحسین موسوی در گفت و گویی صریح با کلمه به سوالاتی که برای افکار عمومی و حامیان جنبش سبز پیرامون حوادث ۲۲ بهمن امسال و برخورد های خشونت آمیز صورت گرفته بوجود آمده بود پاسخ داده و مواضع خود را شفاف مطرح کرد.نخست وزیر امام در این گفت و گو همچنین در خصوص جنبش سبز مردم ایران و ادامه حرکت در مسیر راه سبز امید نکاتی را مطرح کردند.مهندس موسوی در این گفت و گو با انتقاد از راهپیمایی مهندسی شده در ۲۲ بهمن امسال که “تحت تأثیر انتخابات دهم و اتفاقات بعد از آن بود و دولت با هزینه گزاف و بسیج اتوبوس ها و قطارها از سراسر کشور و شکل های خاص اداری سعی کرد اثرات حضور جنبش سبز را در آن خنثی کند،طاقت دیدن یک لباس سبز بر تن راهپیمایان جوان و یا حتی یک تسبیح سبز در دست یک روحانی را نداشتند”تاکید کردند:”افتخار واقعی به شرکت خودجوش مردم در راهپیمایی ۲۵ خرداد و مراسم های بعد از آن است و نه راهپیمایی های مهندسی شده یا احیانا اجباری با این همه هزینه و فضای امنیتی و ارعاب”مهندس موسوی در این مصاحبه همچنین با انتقاد از برخی رویه های موجود در اداره کشور که منجر به ایجاد مشکل برای مردم شده است خاطرنشان کردند”ده ها میلیون ایرانی که در این کشور با سانسور، جلوگیری از آزادی ها و اقدامات سرکوبگرانه، سیاست خارجی دمدمی و ماجراجویانه، سیاست های ویرانگر اقتصادی، رواج فساد و دروغ معترض هستند، خواهان تغییراتی هستند که به آنها مجال می دهد با حاکمیت بر سرنوشت خود، این سرنوشت تحمیلی از سوی کارگزاران بی کفایت را تغییر دهند.ملت ما می خواهد تحت عنوان خصوصی سازی، بیشترین پروژه ها و فعالیت های اقتصادی کشور در بنگاه های شبه دولتی و نیز سپاه جمع نشود.ملت ما می خواهد معلمان کشور بابت درخواست حقوق خود کتک نخورند، کارگران بابت درخواست حق خود مورد تهاجم قرار نگیرند و زنان بابت درخواست رفع تبعیض مورد هجوم تهمت های گوناگون قرار نگیرند.ملت دوست ندارد که این چنین نامه هایش، پیام هایش، گفتگوهای تلفنی اش و پیامک هایش در معرض شنود قرار گیرد”نخست وزیر محبوب امام اما چشم انداز راه سبز امید را نیز در صحبت های خود ترسیم کرده وبار دیگر با تاکید بر حرکت جنبش سبز در چارچوب قانون اساسی تاکید داشتند”مهم آن است که در چهارچوب «هر شهروند، یک رسانه»، هر علاقمند به جنبش سبز، راهی برای گسترش این آگاهی و تعمیق آن در میان همه اقشار و بویژه در اقشار مستضعف جامعه پیدا کند.گسترش اگاهی ها، استراتژی اصلی جنبش است.سبز بودن یعنی «خود» در میان نبودن و خودخواه نبودن. در این راه ما هم در صورت امکان از خیابان ها به صورت مسالمت آمیز و قانونی استفاده می کنیم و هم همه امکانات قانونی دیگر.جنبش سبز بر سر مطالبات خود حق خود محکم ایستاده است.هر اقدامی که در جهت احقاق حقوق مردم و اجرای بدون تنازل قانون اساسی صورت گیرد”
متن کامل گفت و گوی سایت کلمه با میر حسین موسوی به شرح زیر است:
*سه هفته از راهپیمایی ۲۲ بهمن می گذرد و حرف و حدیث زیادی در مورد این راهپیمایی گفته شده است.نظر شما درباره این راهپیمایی چه هست؟
- مراسم ۲۲ بهمن اولین بار نیست که در کشور ما برگزار می شود. این مراسم دنباله راهپیمایی های میلیونی سال ۵۷ به مناسبت های مختلف از جمله تاسوعا، عاشورا و اربعین است. هر ساله کسانی که به انقلاب علاقه دارند در این مراسم شرکت می کنند و معمولا در بسیج مردم برای راهپیمایی، نهادهای سنتی مثل مساجد و هیئت ها نقش بزرگی دارند. معمولا این مراسم در هر سال متأثر از اتفاقات مهم آن سال و فضای سیاسی کشور است و امسال این مراسم تحت تأثیر انتخابات دهم و اتفاقات بعد از آن بود و دولت با هزینه گزاف و بسیج اتوبوس ها و قطارها از سراسر کشور و شکل های خاص اداری سعی کرد اثرات حضور جنبش سبز را در آن خنثی کند.
* راهپیمایی امسال با سال های قبل چه تفاوت هایی داشت؟
- تفاوت ها متأثر از مسائل بعد از انتخابات بود. امسال با توجه به شکل گیری جنبش اجتماعی – سیاسی عظیم سبز، این راهپیمایی به شدت تحت تأثیر نحوه حضور این جنبش در راهپیمایی بود. درهیچ سالی این همه نیروی نظامی و انتظامی و امنیتی به خیابان ها آورده نمی شد. برخوردهای خشن و وحشیانه ای که مخصوصا در میدان صادقیه و بعضی نقاط دیگر دیده شد در سال های قبل نبود. در سال های قبل مردم با هر شکل و قیافه و شعاری که می خواستند در راهپیمایی شرکت می کردند ولی امسال مأموران خشن، حتی طاقت دیدن یک لباس سبز بر تن راهپیمایان جوان و یا حتی یک تسبیح سبز در دست یک روحانی را نداشتند. گمان نمی کنم اثر این برخوردها به سادگی از خاطره مردم برود.
* فکر می کنید حجم مردمی که به جنبش سبز علاقه دارند در این راهپیمایی چقدر بود؟
- آمار دقیقی نمی توان ارایه کرد ولی از طریق قراینی می شود فهمید. یکی از این قراین، وزن جمعیتی راهپیمایی خودجوش ۲۵ خرداد و مقایسه آن با ۲۲ بهمن است و قرینه دیگر فضای خالی میدان آزادی به هنگام سخنرانی و مقایسه آن با سال های پرجمعیت راهپیمایی است. هنوز جوابی برای خالی بودن میدان و این که چرا دوربین ها فقط نقاط محدود نزدیک به جایگاه را رصد می کرده داده نشده است. اینکه مردم مراقب چمن و محیط زیست بوده اند، مخصوصا برای کسانی که سال های قبل حضور مردم در میدان را مشاهده کرده اند، مضحک است. اگر برای نطام تخمین وزن جمعیتی جنبش سبز اهمیت داشت، جلوی ابراز هویت جمعیت های سبز را نمی گرفت. ولی وحشت از آشکار شدن این هویت و دامنه آن، این فرصت تاریخی را گرفت. این امر بیش از جنبش راه سبز، برای حاکمیت مضر بود. روشن است که پنهان نگه داشتن واقعیت، منجر به حذف آن نمی شود و در این مورد بنده یقین دارم که با این برخورد گسترده، این هویت عمیق تر و گسترده تر خواهد شد. ولی بنده و جناب آقای کروبی در مشورتی که داشتیم فکر کردیم پیشنهادی که قبلا داده ایم را تکرار کنیم و آن اینکه اجازه داده شود جنبش راه سبز با توجه به اصل ۲۷ قانون اساسی، برای یک راهپیمایی مردم را دعوت کنند. نحوه استقبال می تواند به حرف و حدیث ها پایان دهد. ما اعتقاد داریم که اگر دعوت جنبش سبز و تشکل های اصلاح طلب و مراجع عظام و دیگر شخصیت های نظام نمی بود، امسال ما یک راهپیمایی بی رمقی داشتیم که اکثریت آن را نیروهای نظامی و انتظامی که از سراسر کشور جمع شده بودن تشکیل می داد، یعنی مسیرهای راهپیمایی وضعیتی می داشتند که میدان آزادی به هنگام سخنرانی داشت.
*گفته می شود تطمیع و تهدید در این راهپیمایی نقش داشته و عده ای به دلیل مسائل مادی در این راهپیمایی شرکت کردند.
- اصطلاح راهپیمایی مهندسی شده را بیشتر می پسندم. بنده با توهین به کسانی که موافق شعارهای جنبش سبز نیستند مخالفم. قرار نیست و قرار نبود که همه با ما هم رأی باشند و اگر کسی با ما هم رأی نیست انسان بدی شمرده شود. همه هموطنان ما هستند. منهای یک عده قمه کش و آدمکش، همه خواهران و برادران ما هستند. حتی نیروهای نظامی و انتظامی برادران ما هستند و می دانیم که مجبور به اعمال خشونت می شوند. البته هزینه های گزاف و استفاده از اهرم های استخدامی و امکانات دولتی برای جمع کردن جمعیت محکوم است. بنده یادم می آید که برای آن که دستگاه دفاعی در زمان جنگ کامیون هایی را برای جبهه در اختیار بگیرد با چه موانع شرعی و اجرایی روبرو بود و حتی در شرایط بسیار بحرانی جنگ، توسط حضرت امام اجازه داده شد از کامیون های شخصی به شرطی استفاده شود که دولت رسما هزینه ها و خسارت های وارده را تقبل کند، که کرد. ولی برای این راهپیمایی، تقریبا بیشترین اتوبوس ها و حتی قطارها برای جمع آوری جمعیت و نیروهای نظامی و انتظامی در اختیار قرار گرفته شده بود. اینگونه مهندسی اجتماعات نه تنها افتخاری ندارد، بلکه شبیه همان ذهنیت استبدادی و رویه های پیش از انقلاب است. در زمان پهلوی ها هم اگر کارمندی در تجمعات مورد نظر آنها شرکت نمی کرد، دچار مشکل می شد. افتخار نظام ما در سال ۵۷ و بعد از آن این بوده که مردم بطور خودجوش در این نوع مراسم شرکت می کردند و افتخار واقعی به شرکت خودجوش مردم در راهپیمایی ۲۵ خرداد و مراسم های بعد از آن است و نه راهپیمایی های مهندسی شده و یا احیانا اجباری با این همه هزینه و فضای امنیتی و ارعاب.
*آیا بین شما و آقایان کروبی و خاتمی مشورتی برای موضع گیری ها و تصمیمات صورت می گیرد؟
- ارتباط با این بزرگواران همیشه وجود دارد. با دستگیری های وسیعی که صورت گرفته، ضرورت این ارتباط مستقیم امروز بیشتر است و بنده خدا را شکر می کنم که هماهنگی خیلی خوبی در این زمینه وجود دارد. البته به نفع کشور بود که بجای سیاست های سرکوب و پرکردن زندان ها، سیاست حمایت از ایجاد یک تشکیلات نیرومند از کسانی که سیاست های ویرانگر موجود را قبول ندارند در چهارچوب نظام وجود داشت و به نظر بنده تنها راه عدم انتقال مدیریت جریان های سیاسی و اجتماعی به خارج از کشور همین است. ولی با انحراف شدید صدا و سیما و یکطرفه شدن آن و بسته شدن روزنامه های کشور و زندانی شدن ده ها روزنامه نگار، به نظر می آید که ایجاد تشکیلاتی که بتواند چهره های مؤثر را دور هم گردآورد تا به صورت آشکار و در چارچوب قانون اساسی کار را به پیش ببرند فعلا منتفی است و هنوز به اعتقاد اینجانب راهبرد «هر شهروند، یک رسانه» و همچنین گسترش فعالیت های شبکه اجتماعی در جهت گسترش آگاهی های سیاسی و اجتماعی، یک ضرورت است و جایگزینی برای آن وجود ندارد. البته این وضع دشوار در کنار ضررهایی که دارد، منافعی هم داشته است و آن اتکا همه علاقمندان به جنبش سبز به خود و شبکه های بیشمار اجتماعی درجامعه است. در این میان، استفاده از فضای مجازی معجزه کرده است و به صورت یک ساختار کاملا قابل اتکا، افراد و شبکه ها را در اتصال و تعامل باهم قرار داده است. شییه بازارهای سنتی که که تعداد زیادی مغازه، حجره، تیمچه، مسجد، قهوه خانه و غیره را به هم متصل می کند و علیرغم تنوع آدم ها و حجره ها، مفهوم بازار یک ساختار به هم پیوسته از واحدها را تداعی می کند. جالب است در یک راسته بازار، می تواند اختلاف عقیده و سلایق و سرمایه وجود داشته باشد، ولی این تنوع، وحدت مفهومی و وحدت عملی بازار را بهم نمی زند، بلکه جزو نقاط قوت آن است.
* تحرکات خیابانی همواره با خشونت شدید روبرو شده است. نمونه آن را در راهپیمایی ۲۲ بهمن در میدان صادقیه دیدیم. آیا راه حل های دیگری برای پیگیری اهداف قانونی جنبش راه سبز وجود دارد؟
- این سؤالی است که خیلی مطرح می شود. در جواب باید گفت که جنبش سبز نباید اهداف خود را فراموش کند، همانطور که نباید دچار روزمرگی و انفعال بشود و استراتژی خود را از یاد ببرد. هدف جنبش سبز از همان اول، اصلاح در چارچوب اصولی روشن بود. نقطه اتصال را همگی رنگ سبز گرفتیم. هدف حداقلی و مطمئن که می توانست اجماع گسترده ای ایجاد کند، تحقق اجرای بدون تنازل قانون اساسی بود. البته افرادی و یا حرکت هایی در این بین پیدا شدند که خواستند از این خط بگذرند و یا به اصطلاح خط شکنی کنند، ولی جنبش راه سبز هیچگاه از اجرای بدون تنازل قانون اساسی منحرف نشده است و انشاء الله تا انتها هم همین راه را خواهد رفت. بنده بارها درباره اهمیت پایبندی راه سبز این نقطه کلیدی صحبت کرده ام و به عنوان یک فرد همراه، حراست از آن را مورد تأکید قرار داده ام. صحنه خیابان ها و آنچه در آن گذشته را باید یکی از راه هایی بشماریم که جنبش سبز تلاش کرده است اهداف و نیات خود را به گوش همه ملت و جهانیان برساند. ولی استفاده از خیابان ها، تنها راه نبوده است. ده ها میلیون ایرانی که در این کشور با سانسور، جلوگیری از آزادی ها و اقدامات سرکوبگرانه، سیاست خارجی دمدمی و ماجراجویانه، سیاست های ویرانگر اقتصادی، رواج فساد و دروغ معترض هستند، خواهان تغییراتی هستند که به آنها مجال می دهد با حاکمیت بر سرنوشت خود، این سرنوشت تحمیلی از سوی کارگزاران بی کفایت را تغییر دهند.
ملت ما می خواهد که در رقابت نفس گیر جهانی و منطقه ای، عقب نیفتد. ملت ما می خواهد با جهان خارج به جای دعوا و دشمنی، تعامل داشته باشد و سیاست خارجی توسعه گرا را دنبال کند. ملت ما می خواهد کالاهای تولیدی، اعم از کشاورزی و صنعتی، زیر سیل خانمان برانداز واردات بی حساب و کتاب، مدفون نشود. ملت ما می خواهد تحت عنوان خصوصی سازی، بیشترین پروژه ها و فعالیت های اقتصادی کشور در بنگاه های شبه دولتی و نیز سپاه جمع نشود. ملت ما می خواهد به شاخص های بیکاری و فقر به عنوان یک وظیفه دینی و اسلامی و ملی اهمیت داده شود و … با انبوه تبلیغات شاخص خط فقر و بیکاری و تورم با دستکاری و دروغ، از چشم مردم پنهان نشود. ملت ما می خواهد معلمان کشور بابت درخواست حقوق خود کتک نخورند، کارگران بابت درخواست حق خود مورد تهاجم قرار نگیرند و زنان بابت درخواست رفع تبعیض مورد هجوم تهمت های گوناگون قرار نگیرند. ملت ما می خواهد حکومت اجازه بدهد که در رسانه ملی، صدای همه ملت شنیده شود و نه افراد خاصی که کاری جز بی انصافی و تهمت زنی ندارند. آحاد ملت ما با یکدیگر دوست هستند و دوست ندارند به دو دسته حزب الله و حزب الشیطان، مردم و خس و خاشاک و گوساله و بزغاله تقسیم شوند.
ملت دوست ندارد که این چنین نامه هایش، پیام هایش، گفتگوهای تلفنی اش و پیامک هایش در معرض شنود قرار گیرد. ملت ما آگاه و رشید است و دوست ندارد عده ای معدود به نام ملت، آزادی های ملت را محدود کنند، حقوق اساسی آنرا تعطیل کنند، روزنامه هایش را ببندند و هر روز دستورالعمل های آمرانه برای نوشتن، گفتن و شنیدن صادر کنند. باید به هر طریق ممکن از سوی جنبش سبز در سطح کشور و در میان همه اقشار، این آگاهی به مردم برسد که این خواست ملت، خواست جنبش سبز هم هست و نه تنها خواست آن است بلکه این مطالبات را همگانی کند. این مطالبات کاملا اسلامی و عین قانون اساسی و کاملا منطبق با مردم ساالاری دینی ماست. این خواسته ها نه جنبه ضدشرعی دارند که باعث فرمان تیر و قتل و زندانی شود، نه جنبه ضدملی و نه جنبه ضد نظام. این ها حقوق مردم هستند و به همین دلیل مردم از آن حمایت می کنند. آزادی، حقوق بشر، رفع تبعیض ها، تحمل عقاید و نظریات مختلف، مقابله با فساد و تباهی و قانون گریزی، مواردی نیستند که پیگیری آنها چه در سطح خیابان و چه از طریق رسانه ها جرم باشد. برعکس، جلوگیری از طرح این مطالبات، علامت استبداد و تحریف اهداف انقلاب اسلامی است که با شعار استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی پیروز شده است.
در پاسخ به سؤال شما باید بدانیم که که زمینه هر تغییر اساسی در جهت اصلاح گری، گسترش آگاهی است. بدون آگاهی گسترده در سطح جامعه، امکان تغییر وجود ندارد. افشاندن بذر آگاهی و گسترش آن به همه اقشار و همه نقاط کشور، تنها از طریق حضور خیابانی فراهم نمی آید، گرچه اجتماعات، حق مردم و یکی از امکانات آنها برای نیل به اهداف سیاسی، اجتماعی و فرهنگی آنهاست. مهم آن است که در چهارچوب «هر شهروند، یک رسانه»، هر علاقمند به جنبش سبز، راهی برای گسترش این آگاهی و تعمیق آن در میان همه اقشار و بویژه در اقشار مستضعف جامعه پیدا کند. گسترش اگاهی ها، استراتژی اصلی جنبش است. البته باید متواضع باشیم. هدف آن نیست که تغییرات ناشی از این استراتژی حتما بدست سبزها اتفاق بیفتد. سبز بودن یعنی «خود» در میان نبودن و خودخواه نبودن. در این راه ما هم در صورت امکان از خیابان ها به صورت مسالمت آمیز و قانونی استفاده می کنیم و هم همه امکانات قانونی دیگر. می خواهم به عنوان یک همراه جنبش سبز، باز هم بر گسترش آگاهی در سطح ملی به عنوان مهم ترین وسیله برای نیل به پیروزی تأکید کنم. ما می خواهیم اهدافمان را در کنار مردم و با آنها بدست آوریم.
* نقش حاکمیت و نظام و یا جناح های دیگر را درارتباط با تغییرات چگونه می بینید؟
- جنبش سبز بر سر مطالبات خود حق خود محکم ایستاده است و هر چه آگاهی ملت به حقوق خود بیشتر شود، نیروی عظیم تری پشت این مطالبات قرار خواهد گرفت. این آگاهی، جان های مردم کشور را تغییر خواهد داد و این تغییر، سرمایه ملت برای تغییرات سیاسی و اجتماعی است. نکته ای که دوست دارم به عنوان یک همراه کوچک به علاقمندان راه سبز عرض کنم این است که هدف ما، تغییر در چهارچوب نظام است. ولی هدف آن نیست که این تغییرات حتما بدست این یا آن فرد صورت بگیرد. ما باید یک اصل اخلاقی را بیاد داشته باشیم و آن تصدیق درستی، خوبی و زیبایی است، حتی اگر این درستی و خوبی بدست ما صورت نپذیرد. به همین دلیل، ضمن آن که محکم بر روی خواسته های خود ایستاده ایم، ولی کم هزینه تر می بینیم اگر خود حاکمیت به سمت این راه حل ها که برآمده از خواست ملت و میثاق ملی ماست پیش برود. بنده خیلی واضح و آشکار می گویم هر اقدامی که در جهت احقاق حقوق مردم و اجرای بدون تنازل قانون اساسی صورت گیرد، ما آن را نه علامت ضعف حاکمیت خواهیم شمرد و نه آن را خوار و کوچک جلوه خواهیم داد، بلکه آن اقدام علامت قدرت جمهوری اسلامی خواهد بود. ما دوست داریم که خود حاکمیت، متشکل از همه ارکان آن، تضمین های لازم را برای انتخابات های آزاد، رقابتی و غیرگزینشی فراهم آورد.
ما دوست داریم خود حاکمیت به دنبال آزادی زندانیان، توسعه سیاسی و گسترش فرهنگ آزادی و تنوع رسانه ها و آزادی آنها باشد. بنده صریحا می گویم انتشار «کلمه سبز» و «اعتماد ملی» حتی اگر ضرری هم داشته باشد، ضرر آن کمتر از رسانه های غیرملی داخلی و رسانه های خارجی است. می دانم قبول نخواهد شد، یا حداقل در شرایط کنونی قبول نخواهد شد. ولی می گویم وجود کانال یا کانال های رادیویی و تلویزیونی برای جنبش سبز، نظام را تقویت می کند و به وحدت ملی کمک می کند. بنده ترس آن را دارم که محدودیت های فکری باعث شود ما از کشورهای دست چندم منطقه هم عقب بیفتیم و نمی دانم چگونه ملت ما می تواند از خود در مقابل امواج برون مرزی که قطعا به فکر مصالح ملی خودشان هستند، محافظت نماید. مضحک است اگر تصور کنیم با پخش پارازیت، هک کردن ها و فیلتر کردن ها، این امواج را می توانیم کنترل کنیم.
به هر حال، حاکمیت و جناح های مختلف سیاسی، اگر واقع بین باشند، باید بدانند همانطور که جنبش سبز در روز ۲۲ بهمن حضور داشت، آینده خوب برای کشور هم در گرو ایجاد زمینه برای وحدت بین همه مردم و اقشار مردم است و نه توصیف بخش قابل توجهی از ملت به «خس و خاشاک»، «گوساله و بزغاله» و «یک قشر محدود و اندک». سیره پیامبران و امامان ما نشان می دهد که هیچگاه حتی به دشمنان دین دشنام نمی دادند. آنها برای کرامت انسانی ارزش قایل بودند و بجای قضاوت درباره ی انسان ها، با رفتار رحمانی شان سعی می کردند فطرت خداجوی همه آنها را به سوی حق جذب کنن. مردم ما نمی توانند تحمل کنند که به نام دین رفتار های غیر دینی بلکه ضد دینی رواج یابد. وقتی در قرآن صحبت از پیامبر و یارانش می شود، آنان را به مهربانی در میان خود و مقابله محکم با دشمنان بشریت توصیف می کند و قطعا نه در زمان پیامبر و نه بعد از ایشان، همه مسلمانان به یک درجه از ایمان نبودند. مردم ما به خوبی فرق میان دینداری رحمانی و قدرت طلبی در لباس دین را می فهمند. این تعریف یک ملت نیست. این حاکمیت یک فرقه است و دزدیدن مفهوم ایرانیت و حس ملی و این خطرناک ترین راهبردی است که ما اکنون در مقابل آن قرار داریم. سلاح ما در مقابل چنین کژراهه ای، رفتن به سمت میثاق ملی و مذهبی مان و تکیه بر آرمان هایی است که به ایرانی پیشرفته و صلح جو در سطح جهانی و در سطح ملی منجر می شود. در چنین حالتی است که می توان امید داشت مثل سال های دفاع مقدس، همه ملت در مقابل خطرات، متحدا حضور پیدا کند. ملت همه اقشار، همه قومیت ها، همه فرهنگ ه و همه جناح هاست. علاقمندان به جنبش راه سبز به ایرانی بودن خود و همه نمادهای آن افتخار می کنند و طبیعی است که با این روحیه و منش، به تغییر رنگ پرچم کشورمان به شدت مشکوک هستیم و آن را محکمترین دلیل برای عدم علاقه یک فرقه به منافع و ارزش ها و فرهنگ ملی می دانیم.
* در اطلاعیه شماره ۱۷ راه حل هایی برای برون رفت اعلام شده است. آیا غیر از راه حل های ارایه شده، راه حل های دیگری هم می تواند مورد توجه قرار گیرد؟
- یک نکته بسیار حساس در مورد اطلاعیه شماره ۱۷ آن است که قبول وجود بحران، به عنوان بخشی از راه حل شمرده شده است. از سوی دیگر بنده اعتقاد ندارم که راهی برای حل دفعی و ناگهانی این بحران وجود دارد. به عنوان مثال، نمی توان یک راهپیمایی مهندسی شده ترتیب داد و دل خوش کرد که همه چیز تمام شده است. مهم آن است که اکنون قدم هایی برداشته شود که به فرایند بهبود اوضاع دامن بزند. شما در نظر بیاورید که امروز اعلام شود که همه زندانی های سیاسی آزاد شده اند. بنده یقین دارم که این اقدام قبل از جناح ها و گروه ها، مورد اقبال همه مردم کشورمان قرار خواهد گرفت. و یا شاهد خودداری از خشونت و شهامت ابراز محبت به مردم خوبی که صرفا حق خود را می خواهند و می خواهند از فضای اختناق رهایی یابند باشیم.
ما اثر خس و خاشاک نامیدن مردم را دیده ایم. بگذاریم یکبار هم با احترام با مردم صحبت کنیم. در بعضی موارد، اجتناب از برخی اقدامات نامناسب می تواند به بهبود فضای ملی کمک کند. مثالش رفتار وحشیانه در میدان صادقیه در ۲۲ بهمن و امثال آن و حمله به مردم و خانواده شهدا و فرزندان آنهاست. چه کسی می تواند ادعا کند که این اقدامات فضاحت بار می تواند به نظام ما کمک کند؟ آیا پیوستن آقایان خاتمی و کروبی به صفوف مردم و اعلام عملی وحدت و یکپارچگی به حل بحران کمک می کند یا فرستادن عده ای چماقدار و قمه و زنجیر بدست برای اجرای استراتژی نصر با رعب؟ آیا حکومت می تواند راه حل را در ترساندن ملت بداند؟ اگر چنین پیروری هنر بود، ما و همه جهانیان، حمله صدام به حلبچه را محکوم نمی کردیم و نمی گفتیم او به مردم کشور خود هم رحم ندارد. فیلمی که اخیرا در مورد حمله به خوابگاه دانشجویان پخش شد نشان می دهد که تا چه اندازه روحیه فرقه گرایی، سبعیت ایجاد می کند.
به نظر کسانی که مشغول ضرب و شتم دانشجویان هستند، فرزندان این ملت از حیوانات هم کم ارزش تر می نماید و فاجعه بارتر اینکه در سطوح مختلف، مسئولین می گویند که نمی دانند حمله کنندگان چه کسانی هستند. این توهینی بدتر به شعور دانشجویان و مردم است. آنچه در این فیلم جالب توجه است این است که در میان همین افراد نیروی انتظامی، کسانی دیده می شوند که دیگران را از ضرب و شتم نهی می کنند. ای کاش نیروی انتظامی و نیروهای امنیتی کشور، اقتدار را نه در سرکوب و ضرب و شتم، بلکه در ایجاد فضای امن برای همه ایراانیان، صرف نظر از طرز فکر و عقایدشان، می دانستند. چه ضرورتی داشت فضای میدان صادقیه با نارنجک فلفلی و شیمیایی آلوده شود؟ همه این روش ها، ما را از راه حل های منطقی دور می کند. تضمین انتخابات آزاد، رقابتی، غیرگزینشی و سالم، کلیدی ترین بخش راه حل هاست. اگر این امر حل نشود، ریزش مشروعیت نظام سرعت خواهد گرفت. جنبش راه سبز باید بطور مکرر و در هر شرایط و مکان، روی انتخابات آزاد، رقابتی و غیرگزینشی تأکید کند. همانطور که آزادی زندانی ها، آزادی رسانه ها و برچیده شدن فضای امنیتی در جای خود بسیار مهم هستند و باید ضرورت این راه حل ها را نه تنها به گوش حاکمیت، بلکه به گوش همه مردم کشورمان برسانیم.
*درباره نسبت گروه های مرجع و جنبش راه سبز حرف و حدیث زیادی وجود دارد. نظر شما چیست؟
- جنبش سبز حرکتی است که از بطن گره های مرجع مهم جامعه ما متولد شده و در ارتباط با این گروه ها هم رشد کرده است. در این زمینه بعنوان مثال به نامه ۱۱۶ استاد دانشگاه تربیت مدرس اشاره می کنم. این دانشگاه فرزند انقلاب است و بنده هم به عنوان یک عضو کوچک از خدمتگزاران اول انقلاب، در شکل گیری آن نقش داشته ام. همه می دانند که این دانشگاه دوره کارشناسی ندارد و هرم سنی آن نسبت به سایر دانشگاه ها بالا است. در کارکنان و دانشجویان آن، فراوانند کسانی که که در فعالت های اول انقلاب نقش فراوانی داشته اند. ۱۱۶ تن از اساتید این دانشگاه در کنار بیانیه های مشابه فراوان سایر دانشگاه ها و بیانیه های انجمن های اسلامی و نهادهای دانشگاهی دیگر نشان می دهد تا چه حد حضور جنبش در دانشگاه ها و در میان دانشگاهیان جدی و فراگیر است. بنده می خواهم بگویم همین نسبت را شما در میان پزشکان، معلمان، مهندسین، کارگران، جنبش زنان، ورزشکاران و هنرمندان و دیگر گروه های مرجع می توانید بیابید. یک نگاه ساده و بدون تعصب به جشنواره های دهه فجر نشان خواهد داد که هنرمندان به عنوان قشری به شدت تأثیرگذار کجا ایستاده اند. گفته می شود بعد از انتخابات، نزدیک هزار کلیپ و سرود در مورد جنبش سبز یا حوادث مربوط به آن ساخته شده و تعداد زیادی کاریکاتور، پوستر و نقاشی و سایر تولیدات هنری خلق شده است. چنین تحرکی در تاریخ فرهنگ کشور ما و شاید فرهنگ های جهانی بی نظیر است. بنده ارتباط وثیق جنبش راه سبز با گروه های مرجع را بهترین دلیل برای امید به تحقق خواستهای جنبش در آینده کشورمان می دانم. چرا وقتی میلیون ها دانشجو در سراسر کشور در پشت جنبش سبز است، به آینده امیدوار نباشیم؟
* در مورد روحانیون چطور؟
- در بدنه جنبش، تعداد قابل ملاحظه ای از روحانیون متعهد و آگاه و مبارز حضور دارند. سبزها باید بدانند موضعگیری چند نفر روحانی تندرو و مغرض، نظر همه روحانیت و مراجع نیست. روحانیت اصیل ما هیچگاه مردم را با الفاظ رکیک خطاب نمی کنند یا از قتل و ریختن خون و در محبس کردن بیگناهان حمایت نمی کنند. روحانیت اصیل ما می داند که تهمت و شکنجه و آبروی دیگران را ریختن و تجسس حکمش در اسلام چیست. روحانیون واقعی ما مصالح اسلامی و ملی را از منافع فرقه ای و جناحی تشخیص می دهد و این روحانیون در کنار دانشگاه و متحد با دانشگاهیان هستند و اهمیت این وحدت را می دانند ما روحانیون فعال در جنبش سبز را ذخیره جنبش و پشتوانه بسیار مهم آن می دانیم. حضور آنها در جنبش سبز در شرایطی که از انواع روش ها و وسایل برای متهم کردن راه سبز به بی دینی و وابستگی به بیگانگان استفاده می شود، جنبه حیاتی دارد.
به همین دلیل، به همه کسانی که به امید اینده ای بهتر برای ایران عزیز به جنبش پیوسته اند عرض می کنم که پیوسته مراقب باشیم در دام تبلیغاتی که می خواهد روحانیت کشور را به جنبش بی اعتماد کند نیفتیم. کارناوال روز عاشورای سال ۷۶ و نمایش ها و تمهیدات شبیه آن از یادمان نرود. مخالفان جنبش اگر نه همه، ولی بخشی از آن، به هیچ اصول اخلاقی و دینی پایبند نیستند.
*پیشنهاد شما در مورد مراسم چهارشنبه سوری چیست؟
- مراسم این روز، یادمان جشنواره نور علیه تاریکی است اما علاقمندان به جنبش راه سبز ضمن انکه به نمادها و مراسم ملی و مذهبی دلبستگی دارند، حاضر نیستند که این نوع مراسم ها باعث اذیت و آزار مردم بشود. مخصوصا توجه کنیم که ممکن است مخالفان جنبش بخواهند با برنامه ای که قبلا هم مشابه آن را اجرا کرده اند، جنبش سبز را بدنام کنند. بنده مطمئن هستم که سبزها در هیچ برنامه هنجارشکنانه یا تخریبی که موجب اذیت و ازار مردم بشود شرکت نخواهند کرد. ایجاد انفجار و آتش سوزی با مشی جنبش سبز که تلاش کرده است همواره حرکت هایش مسالمت آمیز و عمیق باشد سازگاری ندارد. سبز بودن به لباس و نماد نیست. سبز بودن به رفتار و اخلاق است. اگر این اصل مهم مورد توجه قرار گیرد و اعضای جنبش یکدیگر را به رعایت آن توصیه کنند، قطعا از آسیب هایی که ممکن است عده ای در لباس جنبش سبز انجام دهند جلوگیری خواهند کرد.
*و نکته آخر؟
- بنده آرزو دارم روزی در کشور شرایطی ایجاد شود که مجموعه پوسترها، نقاشی ها، کلیپ ها و سایر آثار هنری خلق شده یک سال گذشته بدون سانسور به نمایش گذاشته شود و می دانم که انشاء الله با امید و حرکت جنبش سبز، روزی شاهد چنین نمایشگاهی که نشان دهنده شور و شوق ها و دغدغه های ملی ماست، خواهیم بود.
۱۳۸۸ اسفند ۴, سه‌شنبه
تصویر طنز -- مجید توکلی با آثار ضرب و شتم در دادگاه
مجید توکلی که اثرات ضرب و شتم بر بالای ابروی راست او کاملا مشهود بود، درحالی صبح روز یکشنبه به دادگاه انقلاب آورده شد که خود از علت این انتقال اظهار بی‌اطلاعی می‌کرد. وی که لباس بند امنیتی ۲۰۹ را بر تن داشت، از نگهداری خود در سلول انفرادی بند ۲۴۰ زندان اوین در سه هفته‌ی گذشته خبر داد. این درحالی است که این فعال دانشجویی، سه هفته‌ی قبل از آن را نیز در انفرادی ۲۰۹ سپری کرده است.
به گزارش بامداد خبر، احضار دوباره‌ی عضو انجمن اسلامی دانشگاه پلی‌تکنیک به دادگاه انقلاب درحالی صورت می‌گیرد که وی پیشتر در دادگاهی که به صورت غیرعلنی برگزار شد به تحمل هشت سال و شش ماه حبس، ۵ سال محرومیت از فعالیت سیاسی و ۵ سال ممنوعیت خروج از کشور محکوم شد.
وی که در روز ۱۶ آذر و پس از سخنرانی شجاعانه‌ی خود در جمع دانشجویان دانشگاه امیرکبیر و در هنگام خروج از دانشگاه با ضرب و شتم نیروهای امنیتی بازداشت شده است، پیش از این نیز در دو مورد سابقه‌ی بازداشت‌های طولانی‌مدت را به دلیل فعالیت‌های سیاسی در کارنامه خود دارد.بار اول وی در سال ۸۶ دستگیر شد و پس از آنکه ۱۵ ماه را در زندان و تحت فشارهای روحی و جسمی گذراند، از اتهاماتی که بر سر انتشار یک نشریه دانشجویی به وی زده بودند، تبرئه گردید و بازداشت دوم او مربوط به اسفندماه گذشته است که در جریان مراسم بزرگداشت مهندس بازرگان دستگیر شد و مدت ۱۱۵ روز را در سلول‌های انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین گذراند و نهایتا با تودیع وثیقه سنگین آزاد شد.
ادرس جدید دوست سبزم سربازان سبز ( خاکستر )
http://azadi-e-sabz12.blogspot.com/
ادرس جدید سبزینه
http://sabz-ineh34.blogspot.com/
۱۳۸۸ اسفند ۳, دوشنبه
لیست زندانیان سبز
آدرس جدید دوستان سبزم :
http://mojesabzz4.blogspot.com/موج سبز http://iranesabz10.blogsky.com/نیرنگستان
http://3khabarfori.blogspot.com/خبر فوری
http://reza-6060.blogsky.com/حقیقت پشت پرده سیاست
http://www.greenadib1.blogsky.com/ادیب ایران
آزاد شده ها:
نازنین حسن نیا - مزدک علی نظری - مهسا حكمت دختر علی حکمت - علی کلایی -بهار تراکمه - فرهاد فرنود - صفورا تفنگچی ها -شهاب الدین طباطبایی عضو مشارکت و ستاد ۸۸ آقای موسوی - سحر قاسمی نژاد - زهره تنکابنی از مادران صلح - افشین حاج همتی و جاوید حاج همتی دانشجویان خواجه نصیر
نزدیکان و مشاوران میرحسین موسوی
دبیرکمیته حقوقی ستاد مهندس میرحسین موسوی
*سید علیرضا بهشتی شیرازی، یکی از مشاوران میر حسین موسوی پس از 50 روز از بازداشت شدن، همچنان در انفرادی به سر می برد و از داشتن وکیل محروم است. یاداور می شود وی نسبتی با آقای علیرضا حسینی بهشتی فرزند مرجوم بهشتی ندارد
> امیر ابوطالبی - از نزدیکان علیرضا بهشتی
> اردشیر امیرارجمند - مشاور حقوقی میرحسین موسوی
>مسعود آقایی - عضو ستاد بازسازی خرمشهر در دولت موسوی
>محمد باقریان - مشاور میرحسین موسوی
>قربان بهزادیان نژاد - رییس ستاد انتخاباتی
>رضا رزاقی - عضو کمیته حقوقی ستاد مرکزی انتخاباتی
> یاسر طهرانی - عضو دفتر میرحسین موسوی
> علی عرب مازاد - مشاور اقتصادی میرحسین موسوی
> محسن عموزاده خلیلی - از اعضای ستاد 88
> مهدی فروزنده پور - مسئول دفتر میرحسین موسوی
> شمس الدین عیسایی - معاونت ستاد میرحسن موسوی
> فرشاد مومنی - مشاور اقتصادی میرحسین موسوی
> محمد صالح نقره کار - خواهر زاده دکتر رهنورد
> اصغر خندان - پاسدار بازنشسته و یکی از فعالین ستاد موسوی
محکومان به اعدام از هموطنان کرد:
اسامی 21 نفر فعال دانشجویی و مدنی و سیاسی محکوم به اعدام از کردستان:
زینب جلالیان- شیرکو معارفی- حبیب لطیفی - سامی حسینی- جمال محمدی - - رستم ارکیا- رشید آخکندی - حسین خضری خانی- فرزاد کمانگر - علی حیدریان -- فرهاد وکیلی - اهل سنندج - مصطفی سلیمی - انور رستمی - ایرج محمدی- محمد امین آگوشی -احمد پولادخانی - حسن طالعی - شیرین علم هویی- محمد امین عبدالهی- قادر محمد زاده- عزیز محمدزادهدانشجویان
فعالان کرد
فخرالدین هناره مافرانی از شهروندان کرد ساکن شهر ارومیه پس از گذشت 45 روز از بازداشتش توسط ماموران وزارت اطلاعات هیچگونه تماسی با خانواده اش نداشته است
> سیوان اداک - عضو شورای مرکزی جبهه متحد کُرد
> دارا حسینی - دبیر و از اعضای شورای مرکزی اتحادیه دمکرانیک دانشجویان کُرد
> مختار زارعی - عضو شورای مرکزی جبهه متحد کُرد
> خلیل شهبازی - عضو شورای مرکزی جبهه متحد کُرد
> کاوه قاسمی کرمانشاهی - فعال حقوق بشر و از اعضای سازمان حقو بشر کردستان، از اعضای کمپین یک میلیون امضا و همچنین سازمان ادوار تحکیم وحدت
> آزاد لطفوری - عضو شورای مرکزی جبهه متحد کُرد فعالان دانشگاهی
> سیامک بیرانوند، دانشجوی کارشناسی ارشد علوم سیاسی علوم تحقیقات و از فعالان ستاد میرحسین موسوی در لرستان
> بهزاد آذرهوشنگ - فارغ التحصیل مهندسی عمران از دانشگاه انوشیروان بابل
> کاوه آزادی - از فعالان دانشجویی دانشگاه آزاد خرم آباد و نیز عضو ستاد تبلیغاتی مهدی کروبی
> ایمان ابراهیمی - از اعضای انجمن اسلامی دانشکده مهندس دانشگاه آزاد مشهد
> علرضا ابوفاضلی - دانشجوی دانشگاه علم و صنعت
> نادر احسنی - فعال دانشجویی
> نفیسه اصغری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی دانشگاه شریف
> مرتضی ایزدی - فعال دانشجویی و عضوستاد 88 استان گیلان
> اسماعیل ایزدی خواه - از فعالان سابق دانشجویی
> محسن بیات - دانشجوی دانشگاه آزاد مشهد
> اردوان تراکمه - فعال چپ دانشجویی و فرزند یونس تراکمه نویسنده و منتقد ادبی
> حمید تمدنی - دانشجوی دانشگاه آزاد مشهد
> گلناز توسلی - دانشجوی دانشگاه آزاد دانشکده هنر تهران مرکز
> امیر ثابت مقدم - دانشجوی دانشگاه مشهد
> مهدی جعفری - دانشجوی مدیریت دانشگاه فردوسی مشهد
> موسی جلالی خواه - عضو شورای عمومی انجمن اسلامی دانشگاه بابل
> مصطفی حسین زاده - دبیر فرهنگی شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشگاه بابل
> علی خجسته - دانشجوی دانشگاه آزاد مشهد
> محمدعلی رفیعی - عضو دبیر سیاسی انجمن اسلامی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
> امیر رمضانی پور - عضو شورای عمومی انجمن اسلامی دانشگاه بابل
> یاشار دارالشفایی - دانشجوی جامعه شناسی دانشگاه تهران
> آرشام دامغانی - دانشجوی دانشگاه مشهد
> تارا سپهری فر - دبیر انجمن اسلامی دانشگاه شریف
> هادی سجادی - دانشجوی اقتصاد دانشگاه فردوسی مشهد
> مرتضی سیمیاری - فعال دانشجویی
> علی شاهینی - دانشجو دانشگاه گیلان
> سینا شکوهی - فعال دانشجویی، عضو دانشجویان و دانش اموختگان لیبرال و عضو ستاد شهروند آزاد
> فواد شمس - فعال دانشجویی
> روح الله صحرایی - دانشجوی دانشگاه علم و صنعت
محمد جعفر طهماسبی - فرزند وزیر مستعفی احمدی نژاد و عضو انجمن اسلامی دانشکده فنی دانشگاه تهران
> وحید عابدینی - عضو اسبق انجمن دموکراسی خواهان دانشگاه تهران
> نوید عابدینی - دبیر سابق انجمن اسلامی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران
> پیمان عارف - فعال دانشجویی و عضو شورای دفاع از حق تحصیل
> مهدی عربشاهی - دبیر تشكیلات دفتر تحكیم وحدت
> فرشاد عزیزی - مسئول ستاد 88 دانشگاه آزاد مشهد
> احسان علایی فر - عضو شاخه جوانان جبهه مشارکت گلستان
> میلاد فدایی - فعال دانشجویی دانشگاه آزاد تهران جنوب
> علیرضا فیروزی - فعال دانشجویی
> حمیده قاسمی - دانشجوی کشاورزی واحد ابوریحان دانشگاه تهران
> حسین كیا روستا - دانشجوی دانشگاه آزاد كرج و عضو ستاد كروبی در كرج
> مهدیه گلرو - فعال دانشجویی و عضو شورای دفاع از حق تحصیل
> علی لطیفی - دانشجوی دانشگاه مشهد
> البرز محبوب خواه - از اعضای سابق شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه خواجه نصیر
> علی مطهری - دانشجوی اقتصاد دانشگاه فردوسی مشهد
> علی معموری - دانشجوی دانشگاه آزاد مشهد
> احسان میرسعیدی - عضو شورای صنفی دانشکده کامپیوتر دانشگاه امیرکبیر
> معین مین باشی - دانشجوی دانشگاه آزاد مشهد
> امیر مقدم - دانشجوی دانشگاه آزاد مشهد
> سیامک نادعلی - دبیر سابق انجمن اسلامی دانشگاه خرم آباد و از فعالان سیاسی استان لرستان و عضو ستاد تبلیغاتی مهدی کروبی
> ضیاء نبوی - دانشجوی ستاره دار و سخنگوی شورای دفاع از حق تحصیل
> مسعود نصیری - از فعالان دانشجویی شهر خرم آباد
> امین نظری - فعال دانشجویی و عضو دفتر تحکیم وحدت
> مصطفی نیلی - فعال حقوق بشر و دانشجوی رشته حقوق
> محمد امین ولیان - عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پایه دامغان
> سورنا هاشمی - فعال دانشجویی
> نیلوفر هاشمی آذر - دانشجوی معماری دانشگاه تهران
> بهاره هدایت - عضو دفتر تحکیم وحدت
> مهران هدشی - دانشجوی دانشگاه مشهد
> یاسر خسروی زاده - از فعّالین دانشجویی دانشگاه علم و صنعت
اساتید
> محمد صادق ربانی - استاد دانشگاه
> هادی حکیم شفایی استاد زبان انگلیسی دانشگاه آزاد واحد بجنورد
زندانیان سبز
خانم مینا رضایی فرخ 22 بهمن دستگیر شده است(تایید نشده)
> رامین ابراهیمی - دانشجوی ترم اول عمران دانشگاه خواجه نصیر
> حامد اصغر پور(تایید نشده)
> امیر امیر انتظامی(تایید نشده)
> زهرا بهرامی - تبعه هلند
> مجید پور عابد(تایید نشده)
> مهدی اقبال از آبان ماه تا كنون در بند 209 حضور دارد
> پیمان چالاکی
> محسن حكیمی(تایید نشده)
> كمال حیدر دوست(تایید نشده)
> احسان خانی - دانشجوی دانشگاه نجف آباد
> ابوالحسن دارالشفایی
> کاوه دارالشفایی
> علی ذوالانوار(تایید نشده)
> فرزانه زینالی - از حامیان مادران عزادار
> منصور ساعتچی - فرهنگی بازنشسته
> اشكان سعیدی (تایید نشده)
> سمیه عالمی پسند
> مصطفی عرب(تایید نشده)
> حمید رضا قاسم پور نجف آبادی(تایید نشده)
> سحر قاسم نژاد
> توران کبیری
> فرشید كریمی(تایید نشده)
> محمدحسین محسنی - دانشجوی مکانیک دانشگاه تهران
>فرامرز محمدی
>حسین محمودی - دانشجوی پزشکی
>بهرام موسیوند(تایید نشده)
> پیمان مهدیان
> شاهین میری - دانشجوی پزشکی دانشگاه تهران
> عارف ناصری(تایید نشده)
> سید ظهور نبوی
> مهری نبوی
> امیر نصیری
>آرین نظام آبادی(تایید نشده)
> ابراهیم نوحی - دانشجوی دانشگاه علم و صنعت
> روژان نوریان(تایید نشده)
> مهدی واعظی(تایید نشده)
> مهسا یداللهی رضوی(تایید نشده)
نزدیکان مهدی کروبی
عمادالدین باقی فعال حقوق بشر و برنامه ریز حقوق بشر برای کروبی در انتخابات
> عسکریان - از جانبازان جبهه و جنگ
> احمد عنبرنژاد - از جانبازان جبهه و جنگ
> اردوان قرائتی - از اعضای ستاد
جهانبخش - از اعضای حزب اعتماد ملی و انجمن اسلامی دانشکده حقوق دانشگاه آزاد مشهد
سازمان دانش آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت)
> رشید اسماعیلی - عضو شورای سیاستگذاری
> آصف حاجی زاده - از فعالان تبریز
> احمد زید آبادی -
> سلمان سیما عضو كمیته سیاسی سازمان دانش آموختگان ایران و عضو شورای سیاستگذاری ستاد شهروند آزاد
> علی ملیحی - مسئول روابط عمومی و سایت ادوار تحکیم وحدت
> عبدالله مومنی - سخنگوی سازمان دانش آموختگان ایران
بهاره هدایت
کارگزاران
> جهانبخش خانجانی - سخنگوی وزارت کشور در دولت اصلاحات
> هدایت آقایی
مجاهدین انقلاب اسلامی
>فیض الله عرب سرخی - عضو شورای مرکزی
> علی قلی تبار - رییس سازمان مجاهدین انقلاب در استان گلستان
> احمد کیقبادی - عضو سازمان مجاهدین انقلاب در گرگان
> بهزاد نبوی - از اعضای ارشد سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی
مشارکت
*مسعود نورمحمدی، برادر سعید نورمحمدی، عضو دربند جبهه مشارکت که در 30 دی بازداشت شده است،در
>احمد احمدپور - عضو مجمع مدرسین حوزه قم و شورای مرکزی جبهه مشارکت منطقه قم
> سیدمصطفی تاج زاده - عضو شورای مرکزی جبهه مشارکت، عضو شورای مرکزی سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، معاون سیاسی وزیر کشور در دولت خاتمی
> عبدالله رمضان زاده - قائم مقام دبیرکل جبهه مشارکت ایران اسلامی، سخنگوی دولت دوم سیدمحمد خاتمی
> داوود سلیمانی - عضو شورای مرکزی و نماینده مردم در مجلس ششم
ابراهیم شریف پور - عضو جبهه مشارکت و از فعالان ستاد موسوی در بانه
> محسن صفایی فراهانی - عضو شورای مرکزی و رئیس هیات اجرایی جبهه مشارکت ایران اسلامی و نماینده مردم تهران در مجلس ششم و رییس اسبق فدراسیون فوتبال
> شهاب الدین طباطبایی - عضو شورای مرکزی ، رئیس ستاد 88 کل کشور(مرخصی ۵روزه آمده)
> مهدی گیلانی - عضو شاخه جوانان و نایب رئیس ستاد ۸۸ خراسان رضوی
> اروجعلی محمدی - فرماندار سابق اردبیل
> مهدی محمودیان - عضو کمیته اطلاع رسانی
> محسن میردامادی - دبیرکل جبهه مشارکت ایران اسلامی،نماینده مردم تهران و رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس ششم
> آذر منصوری - معاون سیاسی دبیرکل جبهه مشارکت ایران اسلامی،منتخب مردم ورامین در شورای شهر اول این شهر
> حسین نورانی نژاد - رئیس کمیته اطلاع رسانی جبهه مشارکت ایران اسلامی
> سعید نورمحمدی - عضو شاخه جوانان
علیرضا فلاحتی، مسئول شاخه جوانان مشارکت استان مازندران
فعالان ملی مذهبی و نهضت آزادی
> عباس پوراظهری - عضو جنبش مسلمانان مبارز تبریز
> لیلا توسلی فرزند - محمد توسلی عضو شورای نهضت آزادی
> سارا توسلی - فرزند محمد توسلی عضو شورای نهضت آزادی
> امیر خرم - عضو دفتر سیاسی و شورای مرکزی نهضت آزادی
> امیرخسرو دلیر ثانی - عضو جنبش مسلمانان مبارز
> صدری نیا - از فعالان ملی مذهبی تبریز
> فرید طاهری - عضو شورای نهضت آزادی
> سیدرضا طباطبایی - فعال ملی مذهبی در اهواز
> غفار فرزدی - عضو نهضت آزادی تبریز >
مهندس خسرو قشقایی - عضو نهضت آزادی ( آزاد شد).
> مهدی قلی زاده - عضو نهضت آزادی
> حسام کاویاری - فعال ملی مذهبی در اهواز
> محسن محققی - عضو نهضت آزادی
> مهدی معتمدی مهر - عضو نهضت آزادی
> محمود نعیم پور - عضو نهضت آزادی
> ابراهیم یزدی - دبیرکل نهضت آزادی
مهدی معتمدی مهر، عضو نهضت آزادی
سیدرضا طباطبایی و حسام کاویاری، دو فعال ملی - مذهبی بازداشت شدند
جبهه ملی
> عیسی خان حاتمی - عضو شورای مرکزی
مستقل
> حمید بارچیان - از رزمندگان دفاع مقدس از گرگان
> محب حسینی - مداح اهل بیت در استان گیلان
> حسین رفعتی - فرماندار سابق گرگان
> حشمت اله طبرزدی
> محمد جواد مظفر - مدیر انتشارات کویر
> محمد ملکی - اولین رییس دانشگاه تهران پس از انقلاب
وکلای دادگستری
هشت تن از وکلای دادگستری در بازداشت به سر میبرند که اسامی آنها رسما اعلام نشده است
مریم قنبری - وکیل پایه یک دادگستری و فعال زنان
فعالان مدنی و حقوق بشری
> الهام احسنی - فعال حقوق کودک
> رضا اکوانیان - از فعالا مدنی یاسوج
> محمد اکوانیان - از فعالا مدنی یاسوج
> حسن اکوانیان - از فعالان مدنی یاسوج
> سما بهمنی - فعال حقوق بشر
>سعید جلالی - از اعضای کمیته گزارشگران حقوق بشر
> سعید حائری - از اعضای کمیته گزارشگران حقوق بشر
> مهرداد رحیمی - از اعضای کمیته گزارشگران حقوق بشر
> مریم ضیاء - فعال حقوق کودک
> محمد غزنویان - فعال حقوق کودک
> سعید کلانکی - از اعضای کمیته گزارشگران حقوق بشر
> نازنین فرزانجو - از اعضای مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران
> ماه فرید منصوریان معمار - فعال محیط زیست
> سعیده میرزایی - فعال حقوق کودک
> بابک نظری - فعال حقوق کودک
> علی قادر عضو- کانون دفاع از حقوق کودکان
فعالان زنان و اعضای کمیپین یک میلیون امضا
شیوا نظر آهاری که پس از شصت روز انفرادی به سلوا دو نفره منتقل شد
> مهسا جزینی - روزنامه نگار و از اعضای کمپین
> سمیه رشیدی - دانشجوی ستاره دار و از اعضای کمپین
> مازیار سمیعی - روزنامه نگار و فعال دانشجویی و عضو کمپین(آزاد شد).
> مریم کریمی
> پروین کهزادی
> سمیه مومنی - روزنامه نگار و از اعضای کمپین
فعالان کارگری
* منصور اسانلو اتحادیه اتوبوسرانی
> علیرضا ثقفی - فعال کارگری و عضو کانون نویسندگان ایران
> رضا رخشان - فعال کارگری و مسئول روابط عمومی سندیکاری کراگران شرکت نیشکر هفت تپه
جامعه بهاییان
> ژینوس سبحانی شهروند بهایی و از همکاران مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران با گذشت بیش از یک ماه از بازداشت و نگهداری نامبرده در سلول انفرادی تا کنون با خانواده اش تماسی نداشته است
> افشین ایقانی - از بهاییان سمنان
> اشکان بصاری - از بهاییان تهران
> ماریان جعفری - از بهاییان تهران
> بهفر خانجانی - از بهاییان سمنان
> علاء الدین (نیکی) خانجانی - فرزند جمال الدین خانجانی یکی از هفت مدیر جامعه بهایی
> لوا خانجانی - نوه جمال الدین خانجانی
> رومینا ذبیحیان - از بهاییان تهران
> احمد روحانی - از بهاییان تهران
> فرید روحانی - از بهاییان تهران
> هوتن سیسانی - از بهاییان تهران
> ابراهیم شادمهر - از بهاییان تهران
> زاوش شادمهر - از بهاییان تهران
> آرتین غضنفری - از بهاییان تهران
> پیام فناییان - از بهاییان تهران
> بابک مبشر - داماد لوا خانجانی
> نیکو هویدایی - از بهاییان تهران
نویسندگان و هنرمندان
> مهرانه آتشی - عکاس هنری
مجید غفاری - همسر مهرانه آتشی
> رضا خندان - یکی از دبیران کانون نویسندگان ایران
بنفشه دارالشفایی - مدرس موسیقی
جمیله دارالشفایی - فیلمنامه نویس
> خلیل درمنکی - منتقد ادبی
> شاهین فضلی - فعال مدنی و دانشجویی و منتقد سینما
> نیلوفر لاری پور - ترانه سرا
> ملودی محمودی - آهنگساز
> رضا نجفی - مترجم
فعالان مطبوعاتی
> ساسان آقایی- روزنامه نگار و فعال سیاسی
> حمزه کرمی -مدیر سایت خبری جمهوریت - محکوم به به ۱۶ سال حبس و پرداخت ۶ میلیارد تومان جزای نقدی
> بهمن احمدی امویی -روزنامه نگار و نویسنده
> علی محمد اسلامپور ، سردبیر نشریه نوای وقت کرمانشاه و وبلاگر قصر نیوز
> مهسا جزینی - دانشجوی ستاره دار، خبرنگار روزنامه ایران شعبه اصفهان و عضو کمپین یک میلیون امضا
> امیر حسین فتوحی، وب نگار و دانشجوی محروم از تحصیل دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان
> علی ملیحی - خبرنگار و از فعالین دانشجویی دانشگاه آزاد
> > نعیمه دوستدار- روزنامه نگار، شاعر و نویسنده
> حمید مافی - روزنامه نگار، وب نگار و فعال اجتماعی قزوین
> محمد غزنویان - روزنامه نگار و فعال اجتماعی قزوین
> مهندس فؤاد صادقی - مؤسس سایتهای «بازتاب» و «آینده نیوز».
> علی حكمت - روزنامه نگار
> وحید پوراستاد - روزنامه نگار روزنامه فرهیختگان با سابق همکاری در روزنامه های سلام،مناطق آزاد،هم میهن، مشارکت، نوروز، یاس نو، اقبال ،بهار، اعتماد ملی
> محمد پور عبدالله - وب نگار و فعال دانشجویی
> علی رضا ثقفی- روزنامه نگار و سردبیر ماهنامه راه آینده و عضو تحریریه نقد نو
>
> رضا تاجیک -روزنامه نگار و فعال ملی مذهبی
> بهرنگ تنکابنی - سردبیر مجله نخصصی موسیقی «فرهنگ و آهنگ» ~ فرزند لیلی فرهاد پور
> نوشین جعفری - خبرنگار سرویس ادب و هنر روزنامه اعتماد
> کوهیار گودرزی - فعال حقوق بشر ، وبلاگ نویس ، روزنامه نگار، دبیر کنونی کمیته گزارشگران حقوق بشر
احمد جلالی فراهانی - دبیر سرویس اجتماعی خبرگزاری مهر یک روز پس از اخراج از خبرگزاری مهر در ۱۷بهمن بازداشت شد
> عدنان حسن پور - سردبیر هفته نامه آسو به زبان کردی محکم به اعدام، بیشتر از ۳ ساله در زندان است
> محمد جواد حصاری - عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی و رئیس شاخه خراسان حزب اعتماد ملی
> محمد داوری - فعال صنفی - مدنی و سردبیر سحام نیوز( سایت رسمی حزب اعتماد ملی) وثیقه ۲۰۰ میلیون تومانی صادر شده و او قادر به پرداخت این مبلغ نبود و همچنان پس از گذشت ۵ ماه در بازداشت است
> امیر صادقی- عکاس خبری روزنامه فرهنگ آشتی و فعال در سایت های تهران ۲۴ و تهران لایو نیز
> حسن ظهوری - خبرنگار ارشد حوزه میراث فرهنگی (شایع شده ازاد می شود)
> خلیل درمنکی - نویسنده و منتقد ادبی
> احسان مهرابی - خبرنگار پارلمانی روزنامه اعتماد ملی و فرهیختگان
> مصطفی دهقان - روزنامه نگار حوزه اجتماعی تعدادی از نشریات
> مهرداد رحیمی - وبلاگ نویس، فعال حقوق بشر، فارغ التحصیل کارشناسی ارشد حقوق بین الملل و عضو کمیته گزارشگران حقوق بشر
> زینب کاظم خواه - خبرنگار خبرگزاری دولتی
> سمیه مومنی - روزنامه نگار و فعال کمپین یک میلیون امضا
> اکبرمنتخبی، روزنامه نگار با سابقه قدیمی در روزنامه های شرق، هم میهن، همشهری و مجله شهروند امروز
> مختار زارعی - روزنامه نگار و تحلیلگر سیاسی و عضو شورای مرکزی جبهه متحد کرد، ۱۰ دی
> رضا رفیعی فروشانی- روزنامه نگارآزاد، متهم به جاسوسی و دریافت ۴ هزار درهم، به ۷ سال تعزیری و ۵ سال تعلیقی محکوم شد
> امیر حسین فتوحی - وب نگار و دانشجوی پزشکی محروم از تحصیل.
> عیسی سحرخیز، از چهره های فعال سیاسی و مطبوعاتی ، مدیرکل مطبوعات داخلی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دوران اصلاحات و از بنیانگذاران انجمن دفاع از آزادی مطبوعات ایران
> امید سلیمی - خبرنگار عکاسی نشریه نصف جهان در اصفهان
> احمد زیدآبادی روزنامه نگار و تحلیلگر سیاسی
> مسعود باستانی روزنامه نگار و همسر مهسا امرآبادی
> مازیار سمیعی - فعال دانشجویی و همکار ماهنامه توقیف شده نقد نو و عضو کمپین یک میلیون امضا
> فواد شمس - فعال دانشجویی ، وبلاگ نویس و روزنامه نگار
> سعید متین پور- فعال حقوق بشر و روزنامه نگار آذربایجانی، محکوم به ۸ سال زندان
> مهرداد رحیمی -فعال سیاسی- مدنی، وب نگار وعضو کمپین یک میلیون امضا فارغ التحصیل کارشناسی ارشد حقوق بین الملل ، قائم مقام کمیته دفاع از حقوق شهروندی ستاد مرکزی مهدی کروبی
> کاوه قاسمی کرمانشاهی - فعال پیشگام حقوق بشر در کردستان و ایران
> امید منتظری - شاعر و روزنامه نگار، فرزند مهین فهیمی
> کیوان صمیمی - فعال ملی و مذهبی و مدیرمسوول نشریه توقیف شده «نامه» و عضو شورای مرکزی «انجمن دفاع از آزادی مطبوعات»
>آروین صداقتکش - پژوهشگر موسیقی، و یکی از نویسندگان مجله تخصصی موسیقی فرهنگ و آهنگ
> نوشین جعفری - خبرنگار سرویس ادب و هنر روزنامه اعتماد
> لیلی فرهادپور - ویسنده،روزنامه نگار و فعال زنان
> علی محمد اسلامپور - سردبیر نشریه نوای وقت کرمانشاه
> مرتضی کاظمیان - فعال سیاسی ، روزنامه نگار و عضو شورای مرکزی کانون دفاع از آزادی مطبوعات
> محمد صدیق کبودوند - رئیس سازمان حقوق بشر کردستان و سردبیر نشریه پیام مردم ~محکوم به ۱۱ سال حبس تعزیری بازداشت۱۰ تیر ماه ۱۳۸۶
> روزبه کریمی - روزنامه نگار ،دانش آموخته کارشناسی ارشد حقوق بشر و عضو سازمان دانش آموختگان ایران
> نادر کریمی جونی - سردبیر و روزنامه نگار نشریاتی چون "گزارش، فکر، جهان صنعت، و سیاست روز". محکوم به ۱۰ سال حبس تعزیری. نادر به دلیل درصد بالای جانبازی در جنگ نیازمند رسیدهگی مداوم پزشکی دارد
> نیلوفر لاری پور - شاعر، ترانهسرا و خبرنگار نشریه چلچراغ
> مجتبی لطفی -جانباز شیمیایی در دوران جنگ ایران و عراق .روحانی وب نگار ، عضو تحریریه و سرپرست روزنامه های توقیف شده خرداد و فتح و عضو شورای سردبیری هفته نامه توقیف شده آوا و سایت تعطیل شده نقشینه که اتهام نشر اكاذیب و فعالیت علیه نظام و افشای اسرار نظام، محکوم به سه سال و ده ماه زندان از سوی دادگاه ویژه روحانیت شهر قم
> سید مسعود لواسانی - روزنامه نگار و وبلاگ نویس
> سعید لیلاز - روزنامه نگار اقتصادی و عضو هئیت سردبیری تحریره روزنامه سرمایه
> حمید مافی - وب نگار و فعال اجتماعی، دبیر سیاسی روزنامه فرهنگ آشتی، مقالات او همچنین در روزنامه های اعتماد، اعتماد ملی، کارگزاران نیز منتشر می شد
> جواد ماهزاده داستان نویس و روزنامه نگار ، نویسنده رمان « لبخندت را از من نگیر».ه
> محمد نوری زاد - روزنامه نگار ،مستند ساز و کارگردان تلویزیون
> رضا نوربخش سر دبیر روزنامه فرهیختگان و مدیر مسئول سایت خبری جمهوریت، محکوم به ۵ سال حبس تعزیری
> حسین نورانی نژاد - رئیس کمیته اطلاع رسانی جبهه مشارکت ایران اسلامی
> شیوا نظر اهری - فعال حقوق بشر، سخنگوی فعلی کمیته گزارشگران حقوق بشر ، فعال حقوق کودکان کار، عضو کمپین یک میلیون امضا، روزنامهنگار، وبلاگ نویس، و از دانشجویان محروم از تحصیل
> کیوان مهرگان - شاعر ، روزنامه نگار و دبیر سیاسی ضمیمه اعتماد
> امید مهرگان - ویسنده، مترجم و روزنامه نگار حوزه اندیشه و همکار گروه اندیشه
> محمد رضا مقیسه - روزنامه نگار و سردبیر مجله پرتیراژ بیست ساله ها در حوزه جوانان و نیز عضو کمیته پیگیری امور بازداشت شدگان و آسیبدیدگان حوادث پس از انتخابات
> بدرالسادات مفیدی - روزنامه نگار و دبیر انجمن صنفی روزنامه نگاران
> مهدی محمودیان - فعال حقوق بشر و روزنامه نگار اصلاح طلب
*محسن عبدی دانشجوی سال چهارم کارشناسی باستان شناسی دوماه است دستگیر شده و در اوین به سر می برد
خسرو قشقایی از قویترین مهندسین اجرایی کشور در کاربرد کامپیوتر در مسائل مهندسی و مدیریت
میلاد اسدی دانشجوی دانشگاه خواجه نصیر
مرتضی گلی زاده فعال سیاسی اصلاح طلب شهر اراک
سید منصور موسوی دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه علامه طباطبائی روز 22 بهمن ماه در حوالی میدان صادقیه تهران بازداشت شده است
آرمین نعمانی دانشجوی مدیریت بازرگانی
سیروان نجفی دانشجوی مدیریت بازرگانی
سیوان محمدی دانشجوی معماری
مهدی آمیزش فعال حقوق كودكان
مسعود آقایی همسر بدرالسادات مفیدی
علی قادری عضو کانون دفاع از حقوق کودکان
فرهاد شرفی از فعالان مدنی و پجقوق زنان در لرستان است که به همراه یکی از بستگانش به نام فرشاد، روز چهارشنبه 11 آذر 1388 بازداشت شدو و از وضعیت شان هیچ اطلاعی در دست نیست
تارا سپهری فر، از فعالان دانشجویی دانشگاه شریف و دبیر انجمن اسلامی این دانشگاه،
علیرضا ابوفاضلی دانشجوی مقطع کارشناسی ورودی 85 دانشکدۀ مهندسی راه آهن دانشگاه علم و صنعت ایران
خانم مهری نبوی در قم
سید ظهور نبوی در سمنان
امین نظری، عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم
ناصر عبدالحسینی و رضا خادمی دو تن از زندانیان سیاسی که به اتهام شرکت در وقایع اخیر به اعدام محکوم شده بودند به 12 سال زندان تقلیل یافت
http://mojesabzz4.blogspot.com/موج سبز http://iranesabz10.blogsky.com/نیرنگستان
http://3khabarfori.blogspot.com/خبر فوری
http://reza-6060.blogsky.com/حقیقت پشت پرده سیاست
http://www.greenadib1.blogsky.com/ادیب ایران
آزاد شده ها:
نازنین حسن نیا - مزدک علی نظری - مهسا حكمت دختر علی حکمت - علی کلایی -بهار تراکمه - فرهاد فرنود - صفورا تفنگچی ها -شهاب الدین طباطبایی عضو مشارکت و ستاد ۸۸ آقای موسوی - سحر قاسمی نژاد - زهره تنکابنی از مادران صلح - افشین حاج همتی و جاوید حاج همتی دانشجویان خواجه نصیر
نزدیکان و مشاوران میرحسین موسوی
دبیرکمیته حقوقی ستاد مهندس میرحسین موسوی
*سید علیرضا بهشتی شیرازی، یکی از مشاوران میر حسین موسوی پس از 50 روز از بازداشت شدن، همچنان در انفرادی به سر می برد و از داشتن وکیل محروم است. یاداور می شود وی نسبتی با آقای علیرضا حسینی بهشتی فرزند مرجوم بهشتی ندارد
> امیر ابوطالبی - از نزدیکان علیرضا بهشتی
> اردشیر امیرارجمند - مشاور حقوقی میرحسین موسوی
>مسعود آقایی - عضو ستاد بازسازی خرمشهر در دولت موسوی
>محمد باقریان - مشاور میرحسین موسوی
>قربان بهزادیان نژاد - رییس ستاد انتخاباتی
>رضا رزاقی - عضو کمیته حقوقی ستاد مرکزی انتخاباتی
> یاسر طهرانی - عضو دفتر میرحسین موسوی
> علی عرب مازاد - مشاور اقتصادی میرحسین موسوی
> محسن عموزاده خلیلی - از اعضای ستاد 88
> مهدی فروزنده پور - مسئول دفتر میرحسین موسوی
> شمس الدین عیسایی - معاونت ستاد میرحسن موسوی
> فرشاد مومنی - مشاور اقتصادی میرحسین موسوی
> محمد صالح نقره کار - خواهر زاده دکتر رهنورد
> اصغر خندان - پاسدار بازنشسته و یکی از فعالین ستاد موسوی
محکومان به اعدام از هموطنان کرد:
اسامی 21 نفر فعال دانشجویی و مدنی و سیاسی محکوم به اعدام از کردستان:
زینب جلالیان- شیرکو معارفی- حبیب لطیفی - سامی حسینی- جمال محمدی - - رستم ارکیا- رشید آخکندی - حسین خضری خانی- فرزاد کمانگر - علی حیدریان -- فرهاد وکیلی - اهل سنندج - مصطفی سلیمی - انور رستمی - ایرج محمدی- محمد امین آگوشی -احمد پولادخانی - حسن طالعی - شیرین علم هویی- محمد امین عبدالهی- قادر محمد زاده- عزیز محمدزادهدانشجویان
فعالان کرد
فخرالدین هناره مافرانی از شهروندان کرد ساکن شهر ارومیه پس از گذشت 45 روز از بازداشتش توسط ماموران وزارت اطلاعات هیچگونه تماسی با خانواده اش نداشته است
> سیوان اداک - عضو شورای مرکزی جبهه متحد کُرد
> دارا حسینی - دبیر و از اعضای شورای مرکزی اتحادیه دمکرانیک دانشجویان کُرد
> مختار زارعی - عضو شورای مرکزی جبهه متحد کُرد
> خلیل شهبازی - عضو شورای مرکزی جبهه متحد کُرد
> کاوه قاسمی کرمانشاهی - فعال حقوق بشر و از اعضای سازمان حقو بشر کردستان، از اعضای کمپین یک میلیون امضا و همچنین سازمان ادوار تحکیم وحدت
> آزاد لطفوری - عضو شورای مرکزی جبهه متحد کُرد فعالان دانشگاهی
> سیامک بیرانوند، دانشجوی کارشناسی ارشد علوم سیاسی علوم تحقیقات و از فعالان ستاد میرحسین موسوی در لرستان
> بهزاد آذرهوشنگ - فارغ التحصیل مهندسی عمران از دانشگاه انوشیروان بابل
> کاوه آزادی - از فعالان دانشجویی دانشگاه آزاد خرم آباد و نیز عضو ستاد تبلیغاتی مهدی کروبی
> ایمان ابراهیمی - از اعضای انجمن اسلامی دانشکده مهندس دانشگاه آزاد مشهد
> علرضا ابوفاضلی - دانشجوی دانشگاه علم و صنعت
> نادر احسنی - فعال دانشجویی
> نفیسه اصغری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی دانشگاه شریف
> مرتضی ایزدی - فعال دانشجویی و عضوستاد 88 استان گیلان
> اسماعیل ایزدی خواه - از فعالان سابق دانشجویی
> محسن بیات - دانشجوی دانشگاه آزاد مشهد
> اردوان تراکمه - فعال چپ دانشجویی و فرزند یونس تراکمه نویسنده و منتقد ادبی
> حمید تمدنی - دانشجوی دانشگاه آزاد مشهد
> گلناز توسلی - دانشجوی دانشگاه آزاد دانشکده هنر تهران مرکز
> امیر ثابت مقدم - دانشجوی دانشگاه مشهد
> مهدی جعفری - دانشجوی مدیریت دانشگاه فردوسی مشهد
> موسی جلالی خواه - عضو شورای عمومی انجمن اسلامی دانشگاه بابل
> مصطفی حسین زاده - دبیر فرهنگی شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشگاه بابل
> علی خجسته - دانشجوی دانشگاه آزاد مشهد
> محمدعلی رفیعی - عضو دبیر سیاسی انجمن اسلامی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
> امیر رمضانی پور - عضو شورای عمومی انجمن اسلامی دانشگاه بابل
> یاشار دارالشفایی - دانشجوی جامعه شناسی دانشگاه تهران
> آرشام دامغانی - دانشجوی دانشگاه مشهد
> تارا سپهری فر - دبیر انجمن اسلامی دانشگاه شریف
> هادی سجادی - دانشجوی اقتصاد دانشگاه فردوسی مشهد
> مرتضی سیمیاری - فعال دانشجویی
> علی شاهینی - دانشجو دانشگاه گیلان
> سینا شکوهی - فعال دانشجویی، عضو دانشجویان و دانش اموختگان لیبرال و عضو ستاد شهروند آزاد
> فواد شمس - فعال دانشجویی
> روح الله صحرایی - دانشجوی دانشگاه علم و صنعت
محمد جعفر طهماسبی - فرزند وزیر مستعفی احمدی نژاد و عضو انجمن اسلامی دانشکده فنی دانشگاه تهران
> وحید عابدینی - عضو اسبق انجمن دموکراسی خواهان دانشگاه تهران
> نوید عابدینی - دبیر سابق انجمن اسلامی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران
> پیمان عارف - فعال دانشجویی و عضو شورای دفاع از حق تحصیل
> مهدی عربشاهی - دبیر تشكیلات دفتر تحكیم وحدت
> فرشاد عزیزی - مسئول ستاد 88 دانشگاه آزاد مشهد
> احسان علایی فر - عضو شاخه جوانان جبهه مشارکت گلستان
> میلاد فدایی - فعال دانشجویی دانشگاه آزاد تهران جنوب
> علیرضا فیروزی - فعال دانشجویی
> حمیده قاسمی - دانشجوی کشاورزی واحد ابوریحان دانشگاه تهران
> حسین كیا روستا - دانشجوی دانشگاه آزاد كرج و عضو ستاد كروبی در كرج
> مهدیه گلرو - فعال دانشجویی و عضو شورای دفاع از حق تحصیل
> علی لطیفی - دانشجوی دانشگاه مشهد
> البرز محبوب خواه - از اعضای سابق شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه خواجه نصیر
> علی مطهری - دانشجوی اقتصاد دانشگاه فردوسی مشهد
> علی معموری - دانشجوی دانشگاه آزاد مشهد
> احسان میرسعیدی - عضو شورای صنفی دانشکده کامپیوتر دانشگاه امیرکبیر
> معین مین باشی - دانشجوی دانشگاه آزاد مشهد
> امیر مقدم - دانشجوی دانشگاه آزاد مشهد
> سیامک نادعلی - دبیر سابق انجمن اسلامی دانشگاه خرم آباد و از فعالان سیاسی استان لرستان و عضو ستاد تبلیغاتی مهدی کروبی
> ضیاء نبوی - دانشجوی ستاره دار و سخنگوی شورای دفاع از حق تحصیل
> مسعود نصیری - از فعالان دانشجویی شهر خرم آباد
> امین نظری - فعال دانشجویی و عضو دفتر تحکیم وحدت
> مصطفی نیلی - فعال حقوق بشر و دانشجوی رشته حقوق
> محمد امین ولیان - عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پایه دامغان
> سورنا هاشمی - فعال دانشجویی
> نیلوفر هاشمی آذر - دانشجوی معماری دانشگاه تهران
> بهاره هدایت - عضو دفتر تحکیم وحدت
> مهران هدشی - دانشجوی دانشگاه مشهد
> یاسر خسروی زاده - از فعّالین دانشجویی دانشگاه علم و صنعت
اساتید
> محمد صادق ربانی - استاد دانشگاه
> هادی حکیم شفایی استاد زبان انگلیسی دانشگاه آزاد واحد بجنورد
زندانیان سبز
خانم مینا رضایی فرخ 22 بهمن دستگیر شده است(تایید نشده)
> رامین ابراهیمی - دانشجوی ترم اول عمران دانشگاه خواجه نصیر
> حامد اصغر پور(تایید نشده)
> امیر امیر انتظامی(تایید نشده)
> زهرا بهرامی - تبعه هلند
> مجید پور عابد(تایید نشده)
> مهدی اقبال از آبان ماه تا كنون در بند 209 حضور دارد
> پیمان چالاکی
> محسن حكیمی(تایید نشده)
> كمال حیدر دوست(تایید نشده)
> احسان خانی - دانشجوی دانشگاه نجف آباد
> ابوالحسن دارالشفایی
> کاوه دارالشفایی
> علی ذوالانوار(تایید نشده)
> فرزانه زینالی - از حامیان مادران عزادار
> منصور ساعتچی - فرهنگی بازنشسته
> اشكان سعیدی (تایید نشده)
> سمیه عالمی پسند
> مصطفی عرب(تایید نشده)
> حمید رضا قاسم پور نجف آبادی(تایید نشده)
> سحر قاسم نژاد
> توران کبیری
> فرشید كریمی(تایید نشده)
> محمدحسین محسنی - دانشجوی مکانیک دانشگاه تهران
>فرامرز محمدی
>حسین محمودی - دانشجوی پزشکی
>بهرام موسیوند(تایید نشده)
> پیمان مهدیان
> شاهین میری - دانشجوی پزشکی دانشگاه تهران
> عارف ناصری(تایید نشده)
> سید ظهور نبوی
> مهری نبوی
> امیر نصیری
>آرین نظام آبادی(تایید نشده)
> ابراهیم نوحی - دانشجوی دانشگاه علم و صنعت
> روژان نوریان(تایید نشده)
> مهدی واعظی(تایید نشده)
> مهسا یداللهی رضوی(تایید نشده)
نزدیکان مهدی کروبی
عمادالدین باقی فعال حقوق بشر و برنامه ریز حقوق بشر برای کروبی در انتخابات
> عسکریان - از جانبازان جبهه و جنگ
> احمد عنبرنژاد - از جانبازان جبهه و جنگ
> اردوان قرائتی - از اعضای ستاد
جهانبخش - از اعضای حزب اعتماد ملی و انجمن اسلامی دانشکده حقوق دانشگاه آزاد مشهد
سازمان دانش آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت)
> رشید اسماعیلی - عضو شورای سیاستگذاری
> آصف حاجی زاده - از فعالان تبریز
> احمد زید آبادی -
> سلمان سیما عضو كمیته سیاسی سازمان دانش آموختگان ایران و عضو شورای سیاستگذاری ستاد شهروند آزاد
> علی ملیحی - مسئول روابط عمومی و سایت ادوار تحکیم وحدت
> عبدالله مومنی - سخنگوی سازمان دانش آموختگان ایران
بهاره هدایت
کارگزاران
> جهانبخش خانجانی - سخنگوی وزارت کشور در دولت اصلاحات
> هدایت آقایی
مجاهدین انقلاب اسلامی
>فیض الله عرب سرخی - عضو شورای مرکزی
> علی قلی تبار - رییس سازمان مجاهدین انقلاب در استان گلستان
> احمد کیقبادی - عضو سازمان مجاهدین انقلاب در گرگان
> بهزاد نبوی - از اعضای ارشد سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی
مشارکت
*مسعود نورمحمدی، برادر سعید نورمحمدی، عضو دربند جبهه مشارکت که در 30 دی بازداشت شده است،در
>احمد احمدپور - عضو مجمع مدرسین حوزه قم و شورای مرکزی جبهه مشارکت منطقه قم
> سیدمصطفی تاج زاده - عضو شورای مرکزی جبهه مشارکت، عضو شورای مرکزی سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، معاون سیاسی وزیر کشور در دولت خاتمی
> عبدالله رمضان زاده - قائم مقام دبیرکل جبهه مشارکت ایران اسلامی، سخنگوی دولت دوم سیدمحمد خاتمی
> داوود سلیمانی - عضو شورای مرکزی و نماینده مردم در مجلس ششم
ابراهیم شریف پور - عضو جبهه مشارکت و از فعالان ستاد موسوی در بانه
> محسن صفایی فراهانی - عضو شورای مرکزی و رئیس هیات اجرایی جبهه مشارکت ایران اسلامی و نماینده مردم تهران در مجلس ششم و رییس اسبق فدراسیون فوتبال
> شهاب الدین طباطبایی - عضو شورای مرکزی ، رئیس ستاد 88 کل کشور(مرخصی ۵روزه آمده)
> مهدی گیلانی - عضو شاخه جوانان و نایب رئیس ستاد ۸۸ خراسان رضوی
> اروجعلی محمدی - فرماندار سابق اردبیل
> مهدی محمودیان - عضو کمیته اطلاع رسانی
> محسن میردامادی - دبیرکل جبهه مشارکت ایران اسلامی،نماینده مردم تهران و رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس ششم
> آذر منصوری - معاون سیاسی دبیرکل جبهه مشارکت ایران اسلامی،منتخب مردم ورامین در شورای شهر اول این شهر
> حسین نورانی نژاد - رئیس کمیته اطلاع رسانی جبهه مشارکت ایران اسلامی
> سعید نورمحمدی - عضو شاخه جوانان
علیرضا فلاحتی، مسئول شاخه جوانان مشارکت استان مازندران
فعالان ملی مذهبی و نهضت آزادی
> عباس پوراظهری - عضو جنبش مسلمانان مبارز تبریز
> لیلا توسلی فرزند - محمد توسلی عضو شورای نهضت آزادی
> سارا توسلی - فرزند محمد توسلی عضو شورای نهضت آزادی
> امیر خرم - عضو دفتر سیاسی و شورای مرکزی نهضت آزادی
> امیرخسرو دلیر ثانی - عضو جنبش مسلمانان مبارز
> صدری نیا - از فعالان ملی مذهبی تبریز
> فرید طاهری - عضو شورای نهضت آزادی
> سیدرضا طباطبایی - فعال ملی مذهبی در اهواز
> غفار فرزدی - عضو نهضت آزادی تبریز >
مهندس خسرو قشقایی - عضو نهضت آزادی ( آزاد شد).
> مهدی قلی زاده - عضو نهضت آزادی
> حسام کاویاری - فعال ملی مذهبی در اهواز
> محسن محققی - عضو نهضت آزادی
> مهدی معتمدی مهر - عضو نهضت آزادی
> محمود نعیم پور - عضو نهضت آزادی
> ابراهیم یزدی - دبیرکل نهضت آزادی
مهدی معتمدی مهر، عضو نهضت آزادی
سیدرضا طباطبایی و حسام کاویاری، دو فعال ملی - مذهبی بازداشت شدند
جبهه ملی
> عیسی خان حاتمی - عضو شورای مرکزی
مستقل
> حمید بارچیان - از رزمندگان دفاع مقدس از گرگان
> محب حسینی - مداح اهل بیت در استان گیلان
> حسین رفعتی - فرماندار سابق گرگان
> حشمت اله طبرزدی
> محمد جواد مظفر - مدیر انتشارات کویر
> محمد ملکی - اولین رییس دانشگاه تهران پس از انقلاب
وکلای دادگستری
هشت تن از وکلای دادگستری در بازداشت به سر میبرند که اسامی آنها رسما اعلام نشده است
مریم قنبری - وکیل پایه یک دادگستری و فعال زنان
فعالان مدنی و حقوق بشری
> الهام احسنی - فعال حقوق کودک
> رضا اکوانیان - از فعالا مدنی یاسوج
> محمد اکوانیان - از فعالا مدنی یاسوج
> حسن اکوانیان - از فعالان مدنی یاسوج
> سما بهمنی - فعال حقوق بشر
>سعید جلالی - از اعضای کمیته گزارشگران حقوق بشر
> سعید حائری - از اعضای کمیته گزارشگران حقوق بشر
> مهرداد رحیمی - از اعضای کمیته گزارشگران حقوق بشر
> مریم ضیاء - فعال حقوق کودک
> محمد غزنویان - فعال حقوق کودک
> سعید کلانکی - از اعضای کمیته گزارشگران حقوق بشر
> نازنین فرزانجو - از اعضای مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران
> ماه فرید منصوریان معمار - فعال محیط زیست
> سعیده میرزایی - فعال حقوق کودک
> بابک نظری - فعال حقوق کودک
> علی قادر عضو- کانون دفاع از حقوق کودکان
فعالان زنان و اعضای کمیپین یک میلیون امضا
شیوا نظر آهاری که پس از شصت روز انفرادی به سلوا دو نفره منتقل شد
> مهسا جزینی - روزنامه نگار و از اعضای کمپین
> سمیه رشیدی - دانشجوی ستاره دار و از اعضای کمپین
> مازیار سمیعی - روزنامه نگار و فعال دانشجویی و عضو کمپین(آزاد شد).
> مریم کریمی
> پروین کهزادی
> سمیه مومنی - روزنامه نگار و از اعضای کمپین
فعالان کارگری
* منصور اسانلو اتحادیه اتوبوسرانی
> علیرضا ثقفی - فعال کارگری و عضو کانون نویسندگان ایران
> رضا رخشان - فعال کارگری و مسئول روابط عمومی سندیکاری کراگران شرکت نیشکر هفت تپه
جامعه بهاییان
> ژینوس سبحانی شهروند بهایی و از همکاران مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران با گذشت بیش از یک ماه از بازداشت و نگهداری نامبرده در سلول انفرادی تا کنون با خانواده اش تماسی نداشته است
> افشین ایقانی - از بهاییان سمنان
> اشکان بصاری - از بهاییان تهران
> ماریان جعفری - از بهاییان تهران
> بهفر خانجانی - از بهاییان سمنان
> علاء الدین (نیکی) خانجانی - فرزند جمال الدین خانجانی یکی از هفت مدیر جامعه بهایی
> لوا خانجانی - نوه جمال الدین خانجانی
> رومینا ذبیحیان - از بهاییان تهران
> احمد روحانی - از بهاییان تهران
> فرید روحانی - از بهاییان تهران
> هوتن سیسانی - از بهاییان تهران
> ابراهیم شادمهر - از بهاییان تهران
> زاوش شادمهر - از بهاییان تهران
> آرتین غضنفری - از بهاییان تهران
> پیام فناییان - از بهاییان تهران
> بابک مبشر - داماد لوا خانجانی
> نیکو هویدایی - از بهاییان تهران
نویسندگان و هنرمندان
> مهرانه آتشی - عکاس هنری
مجید غفاری - همسر مهرانه آتشی
> رضا خندان - یکی از دبیران کانون نویسندگان ایران
بنفشه دارالشفایی - مدرس موسیقی
جمیله دارالشفایی - فیلمنامه نویس
> خلیل درمنکی - منتقد ادبی
> شاهین فضلی - فعال مدنی و دانشجویی و منتقد سینما
> نیلوفر لاری پور - ترانه سرا
> ملودی محمودی - آهنگساز
> رضا نجفی - مترجم
فعالان مطبوعاتی
> ساسان آقایی- روزنامه نگار و فعال سیاسی
> حمزه کرمی -مدیر سایت خبری جمهوریت - محکوم به به ۱۶ سال حبس و پرداخت ۶ میلیارد تومان جزای نقدی
> بهمن احمدی امویی -روزنامه نگار و نویسنده
> علی محمد اسلامپور ، سردبیر نشریه نوای وقت کرمانشاه و وبلاگر قصر نیوز
> مهسا جزینی - دانشجوی ستاره دار، خبرنگار روزنامه ایران شعبه اصفهان و عضو کمپین یک میلیون امضا
> امیر حسین فتوحی، وب نگار و دانشجوی محروم از تحصیل دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان
> علی ملیحی - خبرنگار و از فعالین دانشجویی دانشگاه آزاد
> > نعیمه دوستدار- روزنامه نگار، شاعر و نویسنده
> حمید مافی - روزنامه نگار، وب نگار و فعال اجتماعی قزوین
> محمد غزنویان - روزنامه نگار و فعال اجتماعی قزوین
> مهندس فؤاد صادقی - مؤسس سایتهای «بازتاب» و «آینده نیوز».
> علی حكمت - روزنامه نگار
> وحید پوراستاد - روزنامه نگار روزنامه فرهیختگان با سابق همکاری در روزنامه های سلام،مناطق آزاد،هم میهن، مشارکت، نوروز، یاس نو، اقبال ،بهار، اعتماد ملی
> محمد پور عبدالله - وب نگار و فعال دانشجویی
> علی رضا ثقفی- روزنامه نگار و سردبیر ماهنامه راه آینده و عضو تحریریه نقد نو
>
> رضا تاجیک -روزنامه نگار و فعال ملی مذهبی
> بهرنگ تنکابنی - سردبیر مجله نخصصی موسیقی «فرهنگ و آهنگ» ~ فرزند لیلی فرهاد پور
> نوشین جعفری - خبرنگار سرویس ادب و هنر روزنامه اعتماد
> کوهیار گودرزی - فعال حقوق بشر ، وبلاگ نویس ، روزنامه نگار، دبیر کنونی کمیته گزارشگران حقوق بشر
احمد جلالی فراهانی - دبیر سرویس اجتماعی خبرگزاری مهر یک روز پس از اخراج از خبرگزاری مهر در ۱۷بهمن بازداشت شد
> عدنان حسن پور - سردبیر هفته نامه آسو به زبان کردی محکم به اعدام، بیشتر از ۳ ساله در زندان است
> محمد جواد حصاری - عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی و رئیس شاخه خراسان حزب اعتماد ملی
> محمد داوری - فعال صنفی - مدنی و سردبیر سحام نیوز( سایت رسمی حزب اعتماد ملی) وثیقه ۲۰۰ میلیون تومانی صادر شده و او قادر به پرداخت این مبلغ نبود و همچنان پس از گذشت ۵ ماه در بازداشت است
> امیر صادقی- عکاس خبری روزنامه فرهنگ آشتی و فعال در سایت های تهران ۲۴ و تهران لایو نیز
> حسن ظهوری - خبرنگار ارشد حوزه میراث فرهنگی (شایع شده ازاد می شود)
> خلیل درمنکی - نویسنده و منتقد ادبی
> احسان مهرابی - خبرنگار پارلمانی روزنامه اعتماد ملی و فرهیختگان
> مصطفی دهقان - روزنامه نگار حوزه اجتماعی تعدادی از نشریات
> مهرداد رحیمی - وبلاگ نویس، فعال حقوق بشر، فارغ التحصیل کارشناسی ارشد حقوق بین الملل و عضو کمیته گزارشگران حقوق بشر
> زینب کاظم خواه - خبرنگار خبرگزاری دولتی
> سمیه مومنی - روزنامه نگار و فعال کمپین یک میلیون امضا
> اکبرمنتخبی، روزنامه نگار با سابقه قدیمی در روزنامه های شرق، هم میهن، همشهری و مجله شهروند امروز
> مختار زارعی - روزنامه نگار و تحلیلگر سیاسی و عضو شورای مرکزی جبهه متحد کرد، ۱۰ دی
> رضا رفیعی فروشانی- روزنامه نگارآزاد، متهم به جاسوسی و دریافت ۴ هزار درهم، به ۷ سال تعزیری و ۵ سال تعلیقی محکوم شد
> امیر حسین فتوحی - وب نگار و دانشجوی پزشکی محروم از تحصیل.
> عیسی سحرخیز، از چهره های فعال سیاسی و مطبوعاتی ، مدیرکل مطبوعات داخلی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دوران اصلاحات و از بنیانگذاران انجمن دفاع از آزادی مطبوعات ایران
> امید سلیمی - خبرنگار عکاسی نشریه نصف جهان در اصفهان
> احمد زیدآبادی روزنامه نگار و تحلیلگر سیاسی
> مسعود باستانی روزنامه نگار و همسر مهسا امرآبادی
> مازیار سمیعی - فعال دانشجویی و همکار ماهنامه توقیف شده نقد نو و عضو کمپین یک میلیون امضا
> فواد شمس - فعال دانشجویی ، وبلاگ نویس و روزنامه نگار
> سعید متین پور- فعال حقوق بشر و روزنامه نگار آذربایجانی، محکوم به ۸ سال زندان
> مهرداد رحیمی -فعال سیاسی- مدنی، وب نگار وعضو کمپین یک میلیون امضا فارغ التحصیل کارشناسی ارشد حقوق بین الملل ، قائم مقام کمیته دفاع از حقوق شهروندی ستاد مرکزی مهدی کروبی
> کاوه قاسمی کرمانشاهی - فعال پیشگام حقوق بشر در کردستان و ایران
> امید منتظری - شاعر و روزنامه نگار، فرزند مهین فهیمی
> کیوان صمیمی - فعال ملی و مذهبی و مدیرمسوول نشریه توقیف شده «نامه» و عضو شورای مرکزی «انجمن دفاع از آزادی مطبوعات»
>آروین صداقتکش - پژوهشگر موسیقی، و یکی از نویسندگان مجله تخصصی موسیقی فرهنگ و آهنگ
> نوشین جعفری - خبرنگار سرویس ادب و هنر روزنامه اعتماد
> لیلی فرهادپور - ویسنده،روزنامه نگار و فعال زنان
> علی محمد اسلامپور - سردبیر نشریه نوای وقت کرمانشاه
> مرتضی کاظمیان - فعال سیاسی ، روزنامه نگار و عضو شورای مرکزی کانون دفاع از آزادی مطبوعات
> محمد صدیق کبودوند - رئیس سازمان حقوق بشر کردستان و سردبیر نشریه پیام مردم ~محکوم به ۱۱ سال حبس تعزیری بازداشت۱۰ تیر ماه ۱۳۸۶
> روزبه کریمی - روزنامه نگار ،دانش آموخته کارشناسی ارشد حقوق بشر و عضو سازمان دانش آموختگان ایران
> نادر کریمی جونی - سردبیر و روزنامه نگار نشریاتی چون "گزارش، فکر، جهان صنعت، و سیاست روز". محکوم به ۱۰ سال حبس تعزیری. نادر به دلیل درصد بالای جانبازی در جنگ نیازمند رسیدهگی مداوم پزشکی دارد
> نیلوفر لاری پور - شاعر، ترانهسرا و خبرنگار نشریه چلچراغ
> مجتبی لطفی -جانباز شیمیایی در دوران جنگ ایران و عراق .روحانی وب نگار ، عضو تحریریه و سرپرست روزنامه های توقیف شده خرداد و فتح و عضو شورای سردبیری هفته نامه توقیف شده آوا و سایت تعطیل شده نقشینه که اتهام نشر اكاذیب و فعالیت علیه نظام و افشای اسرار نظام، محکوم به سه سال و ده ماه زندان از سوی دادگاه ویژه روحانیت شهر قم
> سید مسعود لواسانی - روزنامه نگار و وبلاگ نویس
> سعید لیلاز - روزنامه نگار اقتصادی و عضو هئیت سردبیری تحریره روزنامه سرمایه
> حمید مافی - وب نگار و فعال اجتماعی، دبیر سیاسی روزنامه فرهنگ آشتی، مقالات او همچنین در روزنامه های اعتماد، اعتماد ملی، کارگزاران نیز منتشر می شد
> جواد ماهزاده داستان نویس و روزنامه نگار ، نویسنده رمان « لبخندت را از من نگیر».ه
> محمد نوری زاد - روزنامه نگار ،مستند ساز و کارگردان تلویزیون
> رضا نوربخش سر دبیر روزنامه فرهیختگان و مدیر مسئول سایت خبری جمهوریت، محکوم به ۵ سال حبس تعزیری
> حسین نورانی نژاد - رئیس کمیته اطلاع رسانی جبهه مشارکت ایران اسلامی
> شیوا نظر اهری - فعال حقوق بشر، سخنگوی فعلی کمیته گزارشگران حقوق بشر ، فعال حقوق کودکان کار، عضو کمپین یک میلیون امضا، روزنامهنگار، وبلاگ نویس، و از دانشجویان محروم از تحصیل
> کیوان مهرگان - شاعر ، روزنامه نگار و دبیر سیاسی ضمیمه اعتماد
> امید مهرگان - ویسنده، مترجم و روزنامه نگار حوزه اندیشه و همکار گروه اندیشه
> محمد رضا مقیسه - روزنامه نگار و سردبیر مجله پرتیراژ بیست ساله ها در حوزه جوانان و نیز عضو کمیته پیگیری امور بازداشت شدگان و آسیبدیدگان حوادث پس از انتخابات
> بدرالسادات مفیدی - روزنامه نگار و دبیر انجمن صنفی روزنامه نگاران
> مهدی محمودیان - فعال حقوق بشر و روزنامه نگار اصلاح طلب
*محسن عبدی دانشجوی سال چهارم کارشناسی باستان شناسی دوماه است دستگیر شده و در اوین به سر می برد
خسرو قشقایی از قویترین مهندسین اجرایی کشور در کاربرد کامپیوتر در مسائل مهندسی و مدیریت
میلاد اسدی دانشجوی دانشگاه خواجه نصیر
مرتضی گلی زاده فعال سیاسی اصلاح طلب شهر اراک
سید منصور موسوی دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه علامه طباطبائی روز 22 بهمن ماه در حوالی میدان صادقیه تهران بازداشت شده است
آرمین نعمانی دانشجوی مدیریت بازرگانی
سیروان نجفی دانشجوی مدیریت بازرگانی
سیوان محمدی دانشجوی معماری
مهدی آمیزش فعال حقوق كودكان
مسعود آقایی همسر بدرالسادات مفیدی
علی قادری عضو کانون دفاع از حقوق کودکان
فرهاد شرفی از فعالان مدنی و پجقوق زنان در لرستان است که به همراه یکی از بستگانش به نام فرشاد، روز چهارشنبه 11 آذر 1388 بازداشت شدو و از وضعیت شان هیچ اطلاعی در دست نیست
تارا سپهری فر، از فعالان دانشجویی دانشگاه شریف و دبیر انجمن اسلامی این دانشگاه،
علیرضا ابوفاضلی دانشجوی مقطع کارشناسی ورودی 85 دانشکدۀ مهندسی راه آهن دانشگاه علم و صنعت ایران
خانم مهری نبوی در قم
سید ظهور نبوی در سمنان
امین نظری، عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم
ناصر عبدالحسینی و رضا خادمی دو تن از زندانیان سیاسی که به اتهام شرکت در وقایع اخیر به اعدام محکوم شده بودند به 12 سال زندان تقلیل یافت
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)
